bazen çoğunluk tarafından sevilen filmler olabilmektedirler. rezervuar köpekleri ve orada olmayan adam. belki o an için sıkıcı geldiler bilemiyorum ancak tekrar izleme cesaretini de kendimde göremiyorum.
bi de türü itibariyle yeter artık bitsin dedirten filmler vardır. işkence gibidirler. ama zaten amaçları da odur. kabus gibi bişiydir. (bkz: kayıp şehrin çocukları)
üzgünüm ama bir çok türk işi yapılmış filmler, yabancılar çok daha başarılı. bunları söyleyince çok tepki alıyorum, azarlanıyorum ama öyle düşünüyorum öyle görüyorum; elimde olan bir şey değil...
