"Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana - sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece 'daha' sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi."
""müzeyyen", dedim kendi kendime, elimde kürt börekleri ile dikildiğim kenardan, "çok güzelsin çok." " allah ruh güzelliği versin," dedi bir tarafım. "gözler ruhun aynasıdır" dedi bir şarkı."
fakat ikinci bir kehanet daha vardı: "hiçbir canlı seni öldüremiyecek." KENTAUR NESSOS çoktan ölmüştü. herakles bir ölü tarafından tuzağa düşürülmüştü.
michael köhlmeıer
tanrıların masalları.
