ortaokuldayken boksa gittiğim sıralarda cuma günleri karşılamalarımız oluyordu. Maça geç kaldığım gün hoca ısınmadan direkt maça aldı. Ben hayatımda böyle dayak yemedim. Dayak diyorum çünkü savunmama fırsat bile vermedi ırıspı. Ölümlü dünyada ki serbestin ''beni yarım saat orada insan azmanına dövdürttünüz. tekmesinden tokadına dönen tekmesinden uçan sırtına ensesiyle bile vücudunun her zerresiyle adam beni dövdü.---boğdu boğdu, duvara attı. boğdu boğdu, duvara attı.
çığlıklar, yardım çığlıkları. allah'ın belaları! bir kişi be bir kişi..'' sahnesinde gibiydim adeta. En son emekleyerek mattan çıkmaya çalıştım ayaklarımdan çektiğini bile hatırlıyorum hızını alamadı putperest pez. o günden sonra ben boksa boks bana küstü.
En son askerde beni iten bi askere iyi bi tekme yapıştırmıştım. Bi de suratına çakıp bayıltacaktım da tam yüzbaşının odasının yakınındayız diye kendimi durdurmuştum.
