Artık o kadar ruhsuzum ki ağlayamıyorum , ne zaman ağladım bilmiyorum.yolda durduk yere 2 yumruk yesem karşılık vermem,veremem adrenalin bile basamıyor vücudum,şarjımı dolduracak şarj makinesi de bulamıyorum ...
iki gün önce olmuştu yanlış hatırlamıyosam. Dalga geçmeyin ama elma yememe izin vermediler diye ağlamıştım. Gerçekten bana elma yiyemezsin dedi. Ama ben çok acıkmıştım. Sonra ağlaya ağlaya küflü ekmeklerden yumurtalı ekmek yaptım. Devamını anlatmak istemiyorum. O gün kötü geçmişti.
bı on dk önce yirmi beş kurusumu düşürmüştüm. biraz sonra alırım falan derken çok zaman geçmeden biri aldı attı cebine, o benim birader de diyemedim. şimdi de su alacak para çıkmıyor cebimden. sevdiğim adam beni farketsin diye beklerken, biri gelip alıp gidecek işte böyle. sonsuz bir susuzluğa düşeceğim. ah bu farkındalık ve benzerlik beni nasıl üzdü, bı an gözlerim yaşardı.
Sanırım baya baya oldu. En trajik olaylar bile bana trajikomik geliyor ve kahkaha atmaya başlıyorum.
Gözlerimden süzülen yaşlar kahkahalarla beraber yüzümden yol alıyor ve bence bu sayılmaz.
Dunyanin en soğukkanlı insanı olduğum icin maalesef duygusal tepkiler veremiyorum. içime atıp atıp biriktiriyorum en son bir noktada patlıyorum ve ağlamakla birlikte icimde ne var ne yoksa döküyorum. Bu genelde senede bir iki defa olur o da en yakın arkadaşımla konuşurken. Sanırım en son 6 7 ay önce ağlamıştım.
3 gün önce. gece oldu çekildim odama, açtım bir " zülüf dökülmüş yüze" türküsünü, başladım hüngür hüngür ağlamaya değil tabii. iki damla yaş döküldü işte öyle. hayat, kişisel, iş, aşk, aile, birey, insanlar, bütün problemlerimi o türküye döktüm içimi, o türkü çalarken ben ağladım. tavsiye ederim rahatlatıyor.
2 gece evvel, durduk yere bir sinir boşalması yaşadım, sonra niye ağlıyorum lan ben dedim ve bu bana komik geldi güldüm, sonra gülerken ağlamaya başladım.
Kalktım dua falan okudum ( hiçte huyum degil) sonra uyumuşum zaten.
Meraktan sorulan sorudur.
Dip not: olm tanım içersin diye ne yapacağımı şaşırdım lan.
Hemşirem, kadir gecesi bitimi bir ramazan günü hayatımızı kerbela kıldı ağlatarak... Ramazan ayı kadir gecesinde ağlarız hicri takvimde, ki bu takvim her sene geriye doğru sarar, bir de miladi takvimde ağlarız. Perşembe ikindi vakitlerinde annem babam yasin suresi olur. Ben toprağı çiçeklerle severim. Maaile ağlar, kimimiz gözyaşlarını içine damlatır.
Ağlamak çok başka bir şey. Ağlamak yaşama katlanma istikbali. Her insanın ağlama mevsimi ve ağladığı bir iklim vardır.
Büyüdükçe ağlayacağın insanlar artar. Büyüklük tam olarak ağlamaktır.
