her ne kadar en son mutlu olunan anı ve anıları hatırlamak içinizde tatlı sızılı bir ukte bıraksa da, çok sevdiğim bir insan tarafından, sen var ya süper bir çocuksun duygulara hitap ediyorsun demesi mutlu etmişti. o an çok mutlu olmuştum. övmesinden ziyade değer verdiğim bir insan bunu söylemişti bana. mutlu eden de bu idi. tabii ki övmesi de mutlu etti. övünmeyi bende sevmem fakat, sürekli sürekli övünmeyi sevmem demeyi de sevmem.
En son yaklaşık 1 hafta önceydi sevdiğim kişinin ailesinden biriyle tanışmıştım benim için çok önemli bir gündü bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum.
Bu sabah rüyadan uyandığım ilk birkaç saniyedir. Rüyamda 1 sene sonra ilk kez konuşuyorduk onunla. Gözler dolmuş ikimizin de falan. Hatırlamasam iyiydi be sözlük.
iki ay önceydi. Ağaçların arasında omzumu yaslamıştım. Boğaz görünüyordu. Kıvırcık saçları kıvırcık saçlarıma karışmıştı. Hafif bir rüzgar esiyordu. Hafif çakırkeyiftik ikimiz de. Yanaklarımı sıkıyor çok mutluyum diyordu. Bir daha ne onu ne mutluluğu görebildim.
Sanırım 9 yaşında iken bayram için alınan pembe ışıklı ayakkabılara sahip olduğum andı. Yürüdükçe etrafa saçılan ışık mutluluk sebebimdi. O günden sonra hiç böyle mutlu olmadım. Mutluluklarımız bile sahte şimdilerde. Hasretiz sahici mutluluklara.
