doğum günü için aldığım hayat ağacı kolyesidir. kendisinin bundan haberi bile yoktu. özel olarak acil bir şekilde yaptırıp doğum gününe hazırlattım. ne güzel bi heyecandı o öyle hiç unutmuyorum. bir an önce görsün ve taksın diye günlerin hızlıca geçmesini bekliyordum.
bir de eldivendi. hiç unutmuyorum kartopu oynadık. hava da soğuktu. eldivenlerim düştü dediği an içimi bir üzüntü kapladı. üşümemesi, hasta olmaması gerekti. botlarımda oluşan sorun nedeniyle o soğuk havada çoraplarım ıpıslak gezdim ve üşümekten geberiyordum. yanıma da işin kötü yanı yanıma da çok az para almışım. cebimdeki son paramla da kendime çorap yerine, kendisine güzel ve cici bi eldiven aldık. ben yine ayaklarımdan titremeye devam ettim. hatta ertesi gün titremeyle beraber hasta oldum. ama o üşümesindi, hasta olmasındı. o küçücük kalbi yorulmasındı. yine olsa yapar mıydım ? hemde hiç düşünmeden sözlük. hem de hiç düşünmeden...çünkü o başkaydı.
