En son Cengiz aytmatov'un Cemile'sine ağladım. Ama en çok ağladığım eser Sabahattin Ali'nin kuyucaklı Yusuf'uydu. Babamın vefat ettiği dönem okumuştum bu kitabı. O'na olan kırgınlığımdan, inadımdan ardından gözyaşı dökemiyordum bir türlü. Yusuf iyi bahanem olmuştu.
