Kafaya çok şey takmam. Bazen tam uyuyacağım zaman aklıma geliyor sinirden deliye dönüyorum. Daha sonra keşke şunu deseydim bunu deseydim diye kuruyorum kafamda. Çok itici bir şey.
çok ani kararlar alıp, hayatımdan insan çıkartıyorum. bir çırpıda onlarca kişiyi silip atmışlığım var. bazen temizlik ruhuma iyi gelsede sosyal hayatıma tecavüz etmiş gibi hissediyorum...
Kindarim. Yapilan seyi asla unutmam, intikam almak icin de cabalamam ama gun gelir de elime duserse, anasindan emdigini burnundan getirtirim. Yalvarir en sonunda Tamam birak diye.
birden fazla. aceleci olmam, kolay hata yapıyorum ve bu beni zorluyor. küçücük bir hatada dahi insanlara olan güvenimin kaybolması. nasihate kulak asmayıp deneyim kazanmak. kötü özelliklerimin farkında olmama rağmen onlardan vazgeçememem.
Saf sevgiye inanmak. Ne bileyim filmlerdeki gibi kitaplardaki gibi the smiths şarkılarındaki gibi. En büyük hatamdır biri bana bir veriyorken onlara milyonları feda etmek.
Cok cok cok cok takintili olmam
Cok sinirli olsam dahi duygusalligimin agir basmasi
Saygisizliga ve yersizlige tahammulum hic yok kim olursa olsun direkt orda hakettgini veririrm yer ve zmani goz onunde bulundiramam o anki halimle
Ve insanalra cok deger veriyor olusum
Esim hep der ki sen cok onemsiyosun su insanlari yabanci yada en yakinlarin. Yapma sen uzuliyosun onemsemezsen kotu sey gordugunde de umursamazsin. Umursama insanlari u mur sa maaaaa.
Hakli . Gercekten cok hakli ama insan degisemiyor ya da zamn aliyor . Bilmiyorum .
En ufak şeyi bile efsane seviyede kafaya takmak, günlerce düşünmek, işin içinden çıkamamak; depresyona girmek; her şeyin beter olacağına inanıp kendi köşesine çekilmek.. susmak, yaşıyor gibi yapmak.. tüm bu anlardaki inatçıĺık.....
Hayat bunu yaşayan insanlara ne kadar extra zor anlayamaz bilmeyen.
Şımarıklık gibi olmasın; kimlerin ne dertleri var tabii ki fakat, bu karakter de değiştirilemeyen ve insanı dibe çeken çok ama çok acılı bir durum.
