Hergun ayni şeyleri yapıyorsun. yine ev toz oluyor, sen süpürüyorsun pesinden çocuk elinde bisküvi dökerek geliyor , o anda tam başının üst arka kisminda bir sicaklik oluyor , yemek, bulaşık, ütü vs. Ve bunlarin sonucunda para bile almiyorsun. Resmen karin tokluğuna çalışıyorsun. Insan yoruluyor. Içlerinden kendimce en sevilmeyeni bence ev süpürmek.
Taşlı avize silmek. Hem de ne taş. Süleymaniye’nin Kubbealtı avizesi gibi şıngır şıngır. Dünya alem avangart abi bu diye bana bunu kitleyen avizeciyi sikse zerre gam yemem amk! Ama mallığın büyüğü bende gidip minimal bişe alacağıdım negzel. Hoffff!
çarşaf değiştirmek. bence yatağı kaldırıp altına kumaş sokuşturmak bir işkence çeşidi.
ütü yapmak da sıkıntı olabiliyor. severim aslında ama kusursuz olması için çok vakit harcıyorum sonra stres yapıyorum.
