Garip bir çekiciliği vardır sonbaharın, o melankolik havasından dolayı mıdır bilinmez. O kadar mevsim içinde kendimi bulduğum, yaşadığım, yaptığım her şeyden zevk aldığım tek mevsimdir. Bazen günlerce evden dışarıyı izlemek bile büyük keyif verir. O tatlı tatlı esen bahar rüzgarı ruhumda bir yerlere dokunur. Şarkılar daha bir anlam katar bu mevsime. Ah keşke hep sonbahar olsa.
Edit: mis gibi kokan mandalinaları da eklemek isterim.
Benimdir.
melankolinin dibe vurduğu, kasvetin tavan yaptığı, müziklerin notalarindan çok sözlerinin duyulduğu, yaprakların birer birer döküldüğü, hafif esen rüzgarın saçımı dağıttığı ve tek başına dışarda dolaşmanın en zevkli olduğu bu mevsim sevilmez mi hiç.
benimdir efenim, ama benimki genel olarak gam, tasa, kasvet, melanko ne bilim böyle aşklı çiçekli böcekli, duygusallıktan falan olduğundan değil hava durumundandır. insanı ne kış gibi buz tutturur nede yaz gibi boğar ılık ne soğuk ne sıcak tam ortası en güzeli.
melankolik bir ruh haline sahiptir, hüznü sever yağmuru da, rüzgarın savurduğu kuru yapraklar, hafif bir ürpertiyle bedenini sarmalayan soğuk, çiseleyen yağmur, toprağın kokusu, hüzünlü bir şarkı olup bir ayrılık tadı bırakır damağında, ayrılık tadını da sevmiştir, bilir çünkü öncesinde kavuşmak vardır ayrılığın ha bir de eylülde doğmuştur...
