benimdir.
pazar günü yine stres başlayacak diye kaygı oluşur. ama pazartesi olunca bu kaygı kalmaz. çünkü stres başlamamıştır. yani benim için pazartesi sendromu değil pazar sendromu vardır.
benimdir.
pazar günü ve bilumum tatil günlerinde yanında bulunmak zorunda olduğu kişi ve bazen kişilerden kendini bildi bileli nefret edendir. her pazar işkencedir. bitsin diye dua edilendir. bayram tatilleri lanetle karşılanandır. yaz tatillerinde manasızca kendine yaz okulu, gereksiz işler, stajlar çıkarandır. hafta içi boş günlerinde bile okula giden gitmese bile sırf sabah erken çıkmadığı takdirde maruz kalacağı 1 saatlik muameleye muhattap olmamak için okula gidiyorum diye çıkıp akşama kadar serseri gibi evsiz gibi sokaklarda gezen ve bunu her yapışında gerçekten de bir evi olmadığını tekrar tekrar farkedendir. yazıktır.
her pazartesi zorlasa da sıkıcı da olsa gidecek bi yeri olduğunu hissedendir. öyle ya da böyle ucundan da olsa kendine ekleyebildiği bi yer.
