Sene 2009. Kız benim evimde kalıyordu, temizlik hastası biriydi. Sürekli bi yerleri silerdi, süpürürdü. Benim de en pis huylarımdan birisi olan çoraplarımı yatak kenarına bırakmama karşıydı. La annem gider alırdı böyle alıştıydım. Her gece bi sorun oluyordu. Kızdan ayrılmam lazım olmayacaktı. Çoraplarımı fırlatmaya başladım avizeden sekiyor ve tam ortaya düşüyordu. Haftasına terk etti beni. Tabi bunda burası benim evim çorabıma karışamazsın dememin de etkisi var.
bakırköy’de bol pantolon bol tişört giyip kaykay çalıştığım dönemde (2008 falan) ‘ya senin kıçında pantolon durmuyo’ demişti.
arkasından mal gibi bakakalmıştım çünkü olayın mantık aranacak bir yeri yok.
