- ve tabloda da gördüğünüz gibi holdingimizin 2007 sonu bütçesinde açıkların olması ihtimali yönetimimizin...
- hahahahahaha
- ?!
- pardon efendim... lütfen devam ediniz
- öhöm! yönetimimizin bu konudaki duyarlığını göstermesi amaçlı yaptığımız girişim...
- ohuhahahahahha
- selçuk bey n'apıyorsunuz allah aşkına?
- hahuhahahahaha
- atın şu salağı dışarı
- salak dedi salak dedi hahahuhahaha.
berberde başıma gelmiş olaydır. berberin kankasıyla meyhane anıları anlatmaya başlayarak durumu stand-up cıya bağlamasıyla * tetiklenmiş, 1-2 dakika sonra bile aklıma bilimum komik şeyin gelmesiyle yaşadığım hadisedir. berberin şu sözü kopmuş olan beni kendime getirmiştir: abim su getireyim mi?
genelde babayla konuşurken olur. baba hiddetli hiddetli nasihat vermektedir "bak oğlum ben sana demedim mi?" ciddiyetini takınır işte o ciddiyet çok komik olup sizi güldürür.
sınavdan sonra bütünlemeye kaldığını öğrendiğin an tutan krizdir. o kadar olmadık bir andır ki çevredekiler ne yapacağını bilemez. üzülme geçersin demek isterler ama güldüğünü görünce kafayı yediğini düşündükleri için vazgeçerler büyük ihtimalle. *
butun aile bir araya toplanır ve geniş muhabbetler sonrasında konu genclere gelır...
1. şahıs: aman efendim bu zamane gençleri çok terbiyesiz.
2. şahıs: ayy keşke bir tek terbiyesiz olsalar cancağzım, ne utanmaları var ne arlanmaları.
3 şahıs: geçen gün bizim müberrayla salı pazarına gidiyoruz, ayy bir kalabalık bir hengame oldu dedim ne oluyor. birde baktık liseli kızlar binmişler. kıkır kıkır gülüyorlar. otobüse binenlere gülüyorlar, inenlere gülüyorlar, anlamadım kı ne var bu kadar gülecek...
"annem": sorma belma abla bizim zamanımızda böylemiydi? şimdiki kızlar "cee" desen gülüyorlar...
ben: hahahahahahahahahahahahah... *
hocanın isteğiyle, kitapla girilen bir istatistik vizesinde*, en yakın arkadaşla ders sırasında vakit geçirme amacıyla kitaba yazılmış birbirinden geyik notları görerek gerçekleşebilecek, gözetmenin "anlamıyorum bir sınavda bu kadar gülünecek ne olabilir yahu!" diye kendi kendine söylenmesine yol açabilecek durumdur.
Çocukluğumuzda Camide gülme krizi geldiği zaman hoca'nın namaz sonrası sizi cami'nin kapısında beklemesi durumudur. Ve her bu kriz geldiğinde o hoca o kapıdadır.
küçükken arkadaşlarla teravih namazına gidince, herkes birbirini güldürmeye çalışırdı. gülenleri gören hacılar zorla kendi yanına getirirdi. çıkışta da ayakkabı atar kaçardık.*
