En mutsuz olduğunuz anda zaten yanınızda birisi yoksa yalnızsınız demektir . Dolayısıyla '' Ey dostlarım dostluk diye bir şey yoktur '' sözünün doğruluğunun kanıtıdır .
cogu kez tukurdugunu yalattirir bu durum...sonu pismanlikla biter...o kisi genelde yanlis kisi olur, mutsuzlugunun artmasini saglar sadece. Acinla dalga gecmis olursun kendi acinla...ama daha fazla acitmiyordur artik...yada acitamiyor...
yaşamak için sebebiniz kalmadığında bunu anlatacak size dur diyecek birine ihtiyaç duymaktır.
çaresiz hissediyorsanız, değiştirecek gücünüz yoksa, mutluluğu bırakın umutlanmaya bile şansınız yoksa sizi anlayıp, ağlama demesini umduğunuz birini bulmaya çalışmaktır. genelde hemcinsinden en yakınındır.
kişinin kendisine de bağlı olan durumdur. anlatacak ve anlayacak kişi bulunabilir ama kişiye göre anlatmaya değer ve cidden anlayacak kişi olup olmaması çelişkisinin yarattığı ruh haliyle aramak aramak aramak ve o kişiyi bulamamaktır.
evet doğru insan nasıl zamanında mutsuz olan arkadaşlarının dertlerini paylaşmışsa kendi mutsuzluklarında da bunu arar. bu da en doğal hakkı ama etrafında adam niyetine kimse kalmamışsa da yapacak birşey yok salla gitsin.
asla bulunmayan kişidir.
o kişi nedense ya yanınızda olur ama size çok uzak olur, ya da uzağınızda olur sanki hemen yüzünüzün karşısında gibi hissettirir kendini. sadece dokunamazsınız. omzunda ağlayamazsınız. ama yanınızda olduğunu bilmek size güç verir fakat elbette ki dibinizde olmasıyla uzakta olması arasında dağlarca fark var. ama bence önemli olan gerçekten laf olsun diye değil de, gerçekten içten bir şekilde yanında olduğunuzu hissettirmek. çünkü bu insana o kadar iyi geliyor ki... eğer karşınızdakinin sorunlarını küçük görüp "aman öf yea" ya da "geçer amk takma yea" gibi cevaplar verdiğinizde sadece o kişiye cevap vermiş oluyorsunuz. e tabi bence böyle. çünkü genelde birini aradığımda ve anlattığımda böyle oluyor. o an karşınızdaki kişinin sizinle aynı ruh haline girip sizi anlaması mümkün değil zaten. bir de dertleşecek birini aradığınızda karşınıza dangoz dangoz insanların çıkması çok şuku oluyor. en iyisi kendi derdinizi kendi içinizde yaşamanız. çünkü sizin bulunduğunuz ruh halini karşıdaki kişinin anlaması çok zor. genel cevapları zaten hep "hmm... ne desem canım ya.." işte bu anda sizde sigortalar kopar ve artık şu an ben ne desem boş olur.
telefon rehberi karıştırılır önce... msn'i açıp bakarsınız. olmadı facebook'ta kimler online bir bakayım dersiniz. arayıp bulmak vardr. arayıp bulamamak vardır. bulamayanlar için tek sözüm vardır. paylaşacak bir dost lazımdır size. eğer kimseyi bulamıyorsanız dostunuz yok demektir. tecrübe ile sabittir ki bu tip yalnız arkadaşlar için şunlar geçici çözümler oluşturabilir; müzik, sigara, alkol... ama bunlara da çok tutunmamak lazım. dışarı çıkıp nefes alın azcık, iyi gelir.
sadece aramaktır ve bulamamaktır. zira insanların hepsi anlatmak ister kimse dinlemek, birinin acısını, üzüntüsünü paylaşmak istemez ve bu acı gerçek sizi daha da mutsuzluğa sürükler.
sözlük! en güzelidir. özellikle de nickinizi kimse bilmiyorsa. bir nevi günlük gibi. sonradan bir şekilde karşına da çıkartmaz anlattıklarını hem. canımsın sözlük!
