Üstündeki battaniyelerin birer birer gitmesi ve engel olamamak. Ha bu esnada balkonun kapısı da açılır ki kişi kendine daha çabuk gelsin. Ama ben ne zaman bu vahşete tanık olsam tüm gün sinirli geziyorum bana negatif etki ediyor.
Israrla adimin soylenerek kalk diye evin taa ucundan bagirilmasi. Allahim hayatta belki de en nefret ettigim seyler arasinda ilk bese girer. Nefret ediyorum. O insanin o agzini parcalara ayirasim geliyor. O kadar sinirleniyorum. Cunku yapi olarak bana bikere usulca kapidan hadi kalk dense kalkarim. Ama yatakta cok oyalanirim. Saga donerim sola donerim tavani izlerim. Israrla kalk denmesi beni cileden cikariyor.
Küçük kardeşimin beni uyandırma şekli olarak ayaklarımın gıdıklanması ve ardından gelen kıkır kıkır ağız tutularak gülme sesi. bazende bunun ayağımı çekme versiyonu ya da uyku esnasında çıkırt çıkırt diye çekim yaparak yüzümü yakınlaştırarak fotoğrafımı çekip yine kıkır kıkır gülmesi. kaç yıldır neden bu kadar değişik uyandırıldığımı anlamıyorum.
