en iyi zombi filmi yoktur hiçbir zaman. kişi zombileri sevmelidir. yani adamda biraz paranoyaklık, hayalperestlik ve yazarlık olacak ki zombi filmleri keyif versin.
bilindik zombi filmleri genelde 6-7 arkadaş kurtuluş mücadelesi verir, bu genelde çatı katlarında veya yolda karavana ile giderken başlar.
mantık aramazsınız zombi filmlerinde, izlerken "ne lan bu? saçma şey" demezsiniz, dememeniz gerekir, eğer ki zevk almak istiyorsanız filmden.
zombi filmlerinden zevk almak istemek demek, kendini oradaki kurtuluş mücadelesi veren karakterlerin yerine koymak ile başlar. bu bağlamda karakterin yaşadıkları duyguları sen olsan nasıl yaşardın? gibi soruları yöneltmsi lazımdır izleyicinin.
eleştiri mutlaka olmalıdır.
"senaryo canım bu" başı sonu belli bir senaryonun neresini eleştireceksin dememelisin. çünkü izlerken bir anlamda transa geçmiş olmalı ve bizzat yaşamaya çalışmalısın.
zombi filmleri bir zevk meselesidir, gırgırına seyreden kişi zevk alamaz kolay kolay. filmi seyredip, özellikle de gece seyredip yorganın altına girerken, kendini, zombilerin istila ettiği şehirde yalnız başına kalmış, kurtuluş mücadelesi vermeye çalışan, hayatta kalmış son kişilerden birisi olarak düşünüp yatarsa eğer, o film çocuğa istediği zevki tattırmış demektir.
dedim ya bu iş biraz paranoya, biraz yazarlık, az biraz daha fazla çocukluk ve büyük ölçüde de hayalperestlik gerektiren bir şey.
