aysel gürel ve sezen aksu... ikisi de birer söz büyücüsü. hemen arkalarından yetişen isim de sıla gençoğlu. onun da başımıza ne çoraplar öreceğini zaman gösterecek. bir de eflatun isimli biri çıktı. onun kalemi de çok güçlü. bir göz atın derim.
Beni devirmek çok kolaysa tarihinden adımı sil
En temiz denizde bile var gözden ırak kolibasil
Fil şirindir ama onca sineğin başını ezendir bil
Ben humusla rahat uyurken seni saracak kill bill
Sözlerimdir kulaklarına kabartma tozu
Her ustanin sırrı gizli sağ elinde saklı kozu
Şaşmamakta şaşı bakışla bakmamakta kantarın dozu
On bin resme dahil olsan ben veririm en iyi pozu *
nazan öncel: "çok ne kadar az bi laf hiçbir şeyi anlatmaya yetmiyor" diyecek kadar felsefik, "annesinin sütü babasının çükü bu çocuk senin kızındı anne" diyecek kadar cesur.
barış manço "bir gün gelecek dönence biliyorum" diyecek kadar seyyah.
yıldız tilbe "yoruldum her bulduğumda kaybetmekten seni" diyecek kadar hakiki-hisli arabesk.
pakize barışta "sen bana ben sana benzersek ne olur, nasıl dayanır ki aşk bu kadar aynılığa" diyecek kadar doğru ve dürüst.
turgut berkes "gecemin ürkek kanatlarında" diyecek kadar farklı.
meral okay "yine mi güzeliz, yine mi çiçek" diyecek kadar nokta vuruş.
ümit sayın "gönül yareler içinde... ben diye bir şey sen diye sevda canım kalmıyor" bu denli eril ve hassas.
belki zamanla ileride sıla, emre aydın, nil karaibrahimgil ve teoman.
edit: emre aydın tabiki hayal kırıklığı. demeye gerek yok. adının burada olmasının tek sebebi; belki bir gün özlersin. (bin bıçak var sırtımda, biniyle de adaşsın; her biri hayran sana)
ankaralı namık tan başkası değildir. bir dizesini yazıyım da ne demek istediğimi anlarsınız:
--spoiler--
up to the ceiling down to the floor
left to the window right to the door
--spoiler--
adam ingilizce de bilem kafiye yapmış be helal olsun.
