en sevdikleri hayvan kedidir. kedinin olduğu her ortam onlar için en özel ve kutsal alandır. kedinin mırıldaması, hırlaması, guruldaması, petek diplerinde kuyruğunu burarak uyuması manevi beslenme şekilleridir.
tiye aldıkları kavramlardan, insanlardan vb. daha vahim durumda olan insanlardır. bu insanların "en iyi benim", "klasik yaşarım", "pink floyd dinler, nietzche okurum" duruşları, iğrenç hümanizma sosuyla beraber günlük hayatın elit unsurları yoluyla hayata geçirilir. aynı ortamda bulunmak zorunda olduklarını, "kendinden olmayanı dışlamak" felsefesiyle pasifize etmeye çalışırlar ama bilmezler ki varoldukları o alan ellerinden alındığında o tiye aldıkları insanların bir merhabasına muhtaç duruma düşecekler. bu insanlar elitizim ve marjinallik adına kolpadan hümanist siyasetler yaparlarken sorguladığı insanları kayırdıkları için çok komik duruma düştüklerini farketmezler.
bohem yaşam tarzının en bayağı şeklinin sunulduğu şu ortamlar bu insanlardan onbinlerce ortaya çıkartmıştır. onlardaki o "zekiyiz, bohemiz, sikeriz" tavrına ithafen denir ki,
"sizlerin o cıvık samimiyetinizden kusan insanlar sizden daha sağlam duruyorlar bu hayatta."
