En iyi baterist, en iyi futbolcu seçmek gibi bişey.
Pele mi? Maradona mı?
Messi mi? Ronaldo mu?
Altın baget falan her yıl ödül de verseler bari.
Neyse konuyu yaymadan şöyle özetlemek gerekirse; Farklı tarzlarda farklı bateristler dönem dönem ön plana çıkmıştır.
Mesela big band dalında budy rich
Herkesin saygısını kazanmış, sadece bateride değil, kompozisyon ve prodüktorlukle de çığır açmıştır.
1950 sonrası caz müziğinde elvin jones, tony williams, max roach, billy cobham öncü olarak nitelendirilebileceğimiz isimler. Fakat şu, şundan daha iyidir diyemeyiz. Mesela max roach daha çok doğaçlama, izlenimci tarzda kendine münhasırken billy cobham iyi bir grup eşlikçisiydi.
Madem 1950 lerden girdik, yeni serpilen rock müziğinde ise 1960 larda jimi hendrix in davulcusu mitch mitchell müthiş bir açılım getirdi modern müziğin davul anlayışına. Benim de mitch den sonra hala bişeyler öğrendiğim büyük usta, deep purple un davulcusu ian paice şu anın bile müziğine yön verebilecek kadar modern cümlelerle ne denli büyük bir rock davulcusu olduğunu kanıtlamıştır.
Gene aynı dönemlerde zepplin in davulcusu john bonham müthiş kafaya sahiptir. Kullandığı sound ve keskin kickler zepplinin de müziğine yön vermişti.
Neyse çok derinlemesine girmeyeceğim 70 lerde çığır açan jack dejohnette müthiş bir hakimiyetle swing ve caz a yeni soluk getirmiş ve zil ağırlıklı cümleleriyle melodik bir davul nüansı getirmiştir çalıştığı gruplara.
Bunların dışında steve gadd eric clapton ın ruhani ve sakin müziğine bagetleriyle eşlik etmiş ustalardan biri. Hala her konserinde clapton a eşlik eder ve 30 sene önce çaldığı wonderful tonight şarkısını aynı notalarla çalar değişen tek şey yılların üzerine koydugu duygular olur ve gadd duyguyu bagetlerine yansıtan en iyi davulcudur. Hala.
Bunların dışında aklıma gelen, the police in davulcusu stewart copeland. Sting le birlikte harika bass & drum yürüyüşlerine sahip groove lar icra etmişler.
Unutmadan toto ya değinmek gerekiyor. Rahmetli davulcuları jeff porcaro kesinlikle bambaşka bir davul kafasına sahip müzisyendi. Kıvrak ve hızlı ve ghost note ları kuvvetli harika bir davulcuydu. Öldükten sonra yerini alan simon phillips in de porcaro dan aşağı kalır yanı yoktur ve benim içinde şu an yaşayan efsanelerden biridir.
Stingin halihazırdaki davulcusu vinnie colaiuta da gene groove ağırlıklı, muhteşem tuşelerle 90 ların en başarılı davulcularındandır.
Kısa kesmek için çok uzatmayacağım ama bu işin en iyisi diye bir şey yok. Daha onlarca isim, onlarca grup sayabilirim. Verdiğim farklı tarzlardaki örneklerin her birinin lezzeti ayrıdır.
dave lombardo bey çok farklıdır Tabi ki. ancak aşağıdaki arkadaşların performansları da muhtesemdir. 90 sonrası death grubunda çalan canavarlar ve albüm isimleri şöyledir:
1991 human albümü (bkz: sean reinert),
1993 individual thought patterns ve 1995 symbolic albümü (bkz: gene hoglan) ve 1998 the sound of perseverance albümü
(bkz: richard christy)
kesinlikle mike portnoydur. onun ritmi geçişleri dünya üzerindeki hiçbir bateristte bulunmamaktadır. ayrıca coğu bateristten farklı davulları zilleri vardır.
Can firat bulut veya bizim ust komsu (gezi direnisi boyunca her aksam balkon korkuluklariyla ve kepcelerle bize resital verdi tessekkurler emine teyzeee) kihkihkihkihkihhkih.
teknik açıdan bakılacak olursa nicko ve joey'in götüreceği ve fakat "yazmak" anlamında sorulacak olursa olaya çok daha farklı boyutlar kazandıracaktır.
