en iyi arkadaş, biraz iyi arkadaş, arkadaşın aslında pek sevmeden çıktığı eski sevgilisi, arkadaşın çok sevdiği eski sevgilisi, arkadaş ve çıkmakta olduğu sevgilisi vs. hikayedir. aşk düşünüp taşınıp hissedilen bir şey değildir ki... arkadaşın iyi kötü bir şeyler hissettiği birine aşık olunmuşsa bu arkadaşı her şekilde incitir zaten. *
bombok bir durumdur. arkadaşına söylersen belki anlayışla karşılar sonuçta geçmiş bir şey ama ya karşılamazsa... işte bu kuruntuyla kötü hissedersin, ağlarsın hatta emolaşırsın. hepsini geçtim, eski sevgilinin neden "eski" olduğu vardır. arkadaşına yaptığı kötü ne varsa aynısını sana yapar ha pislik olan arkadaşınsa o zaman arkadaşını bırakıcaksın bugün ona yarın sana.*
aşka yasak olmaz. kaldı ki arkadaşın eski sevgilisidir çok rahatsız ediyorsa durum gidersin arkadaşına derdini açarsın yok eğer o eski sevgilim hala benim gibi bir ruh halindeyse zaten senin arkadaşın değildir çeker gidersin.
vicdan azabı duyulmasına sebebiyet veren olaydır. arkadaşını kaybetmeyi göze almışsan ya da zaten kaybetmeyi önemsemiyorsan bu durum önemsizdir. ama ihanet sonuçta be abi insanın içi cızlar diyen insaflılar da çıkabilir. seviyorum seni dersin. o da seni seviyorsa artık yasak bi ilişkidesinizdir bir nevi. sokakta el ele yürüyemez, samimi olamazsınız. çünkü o en yakın arkadaş sizi görebilir. vicdanınız kabul etmez aslında bu ilişkiyi. ama kalbiniz tümüyle onunla dolmuştur, kopamazsınız. gizli gizli sürdürürsünüz. derken arkadaşınız sizi farkeder. yüzünüze tükürmek ister. tükürse de haklıdır. bundan sonrası sizin bileceğiniz birşeydir. ister arkadaşınızı üzmemek adına ayrılırsınız, ister arkadaşınızı kaybedip yolunuza devam edersiniz. ha belki de arkadaşınız anlayışlı çıkar da anlar sizi. kim bilir..
çok zor bir ihtimaldir. eğer ayda otuz kişiyle beraber olan ergenlerdenseniz. ya da eliniz zikinizde gezen abazanlardan biriyseniz bu ihtimal tutabilir.
bir de aşık olmak diyorlar. ulan yaşın en fazla yirmi. kaç kişiye aşık oldun hayatında şimdiye kadar?
farklı yollardan aşık olma. normal bir başlangıçtan daha heyecanlı, olaylı gelişir herşey. düşünsene neleri bırakıp adım atıyosun ilişkiye. herkes duyunca neler dicekler kimbilir vs. ama göze alıyosun en başından bişeyleri, devam ederse ne ala ama biterse o eski en yakın arkadaşla barışmaya çalışılmamalıdır. bir de o en iyi arkadaşın gözüyle bakmak lazım olaya. bir yanda en yakın arkadaşı bir yanda sevgilisi birlik olup kazık atmıştır. ne olursa olsun hiçkimse haketmez böyle birşeyi.
4 yıllık arkadaşları birbirine düşürür ve aynı zamanda harika giden ev arkadaşlığının da içine sıçar. ortada o saatten sonra tat-tuz kalmaz. ortak arkadaşlar için ise her şey daha da zorlaşır. zira istemeseler bile bazen bir seçim yapmak zorunda kalırlar. gereksiz bir hadise vesselam gönülleri dizginlemek gerek.
herşeyin birşey olmaya geldiği, ve herkesin aslında hiç bi bok olamadığı insan aleminde gerçekleşir bu hadise, okumayı tercih edersin evinden 730 km. ileride ki ne idüğü belirsiz bir okula gidersin.
ilk dersin aslında insanları tanımaktır, içinde bulunduğun dersliğin penceresini kapatan siyah perdelerden sabahın ilk saatlerinde giren güneş bi an kaybolur, içerde seninle aynı kaderi paylaşan insanlar, ama sadece kilometreler farklı.
kıvırcık saçlı gözleri seninkinin kahverengiliğinde bir kız görürsün, zaten yanlızlığı oturtacak bir çığlık arar durur gözlerin.
deprem anında evlerini boşaltan insanların sesinde ki o acayip sessizlik yangın merdivenine yöneltir, hiç senin olmayan ayaklarını.
evlerine gelip o hiç kimsenin sevmediği pencere kenarı senin tek yaşam kaynağın olur, dışarda yüzlerce apartman vardır onları izlersin, içinde ki yaşanmışlıkları kafana takmadan.
ve onun geçişini izlemeye koyulursun, geçerken arkalardan bir ses uzanır taa beyninin en sakladığın tarafına, bak bak gördün mü kanka kızı?
içinden oyuncağının tek tekerini kaybeden bir çocuk bağırtısı uzanır seninde, ama susarsın.
herkesin tanışması için düzenlenen yemekler olur, sanki insanlar açken kaynaşamazlar.
içimden hep düşünürüm işte afrika da insanlar bu yüzden birbirini bu kadar koruyor, gitmek istemezsin dışarda içilen bir litre şarabın tadı daha bi başka olur çünkü.
herkes evine dağılmaktadır yemekten, sende evinin yolubna koyulursun, adım adım, adam adam.
kapıyı açtığında işte o küçücük kız durmaktadır, kankanın işte yeni yengen demesiyle zaten kafan da bulunan iç beş çivide düşer, insanlar sur'un üflendiğinde olduğu gibi unufacık olur gözlerimde.
ve tabi ki ayrılık onları erken bulur, artık senin kocaman aşkına ne söylesen yanlıştır ama böyle yanlışa herkesin bir kere de olsa ihtiyacı vardır.
