en yaygın olanlar;
Selektif serotonin reuptake inhibitörleri (SSRI) türü ilaçlar (Prozac, Cipram, Lustral)
depresyon, anksiyete bozuklukları, obsesif kompulsif bozukluk, travma sonrası stres hastalığı tedavisinde kullanılır.
Serotonin ve norepinefrin ruaptake inhibitörleri (SNRI) türü ilaçlar (Effexor ve Cymbalta)
yaygın anksiyete bozukluğu (genel endişe ve gerginlik hali); majör depresyon tedavisinde, majör depresyonun nüksünün ve yeni atakların önlenmesinde; agorafobi (hastanın panik atağının ortaya çıkabileceğini hissettiği yerlerde bulunmaktan korkması) ile birlikte veya agorafobi olmaksızın görülen panik bozukluğu tedavisinde ve sosyal fobi tedavisinde kullanılır.
antideprasanların etkileri konusunda hala bir görüş birliği yoktur ve etlikerive faydaları bile tam anlamıyla saptanabilmiş değildir, o yüzden zorunda kalmadıkça kullanmayın, çok zor durumdaysanız bir uzmana danışın.
yukarıdaki bilgiler tıbbı tavsiye değildir.
antidepresanların çoğunun prospektüsünde "intihara sebep verir, dikkat edin" yazar lan. hem bu ilacı veriyorsun hem de dikkat edin yazıyor. nesine dikkat edeceğim lan öküz müsün sen doktor? siz siz olun kimyasallara yüklenmeyin. bütün dünyada doktorların reçeteye yazdığı, doğal antidepresan "sarı kantaron" dur.. hap şeklinde olanı, demleme şeklinde içileni vardır. st. johns.wort olarak geçer.
Önce kendinize iç ölümü geçirterek bir kıyamet fitilliyorsunuz. Eğer gerçek bir klinik vakaysanız en fazla 5 dakikanızı alacaktır zaten. Olmuyorsa 1 saat yalnız kalıp sikik steril hayatlarınızın sikik sorunlarına çözüm üretmeye çalışın falan, geçer yani.
Evet Daha sonra ağlamaya -isteğe bağlı- başlayıp eş zamanlı olarak saçınızı başınızı bir güzel yoluyorsunuz. Saç dipleriniz hala zonklarken, sesiniz düzelmeden, gözyaşınız kurumadan ve titremeniz geçmeden buz gibi ama buz gibi bir duşa giriyorsunuz. Normalde yapamadığınız derin derin nefes alıp sakiniyete erişme işinin bir kısmı burada çözülüyor. Kafanızdakileri silmese de soğuk ve saç diplerinizi döven tazyikten başka bir şey düşünemiyorsunuz. En nihayetinde aralıksız 1 saat dayak yemiş gibi çıkıyor ve bornozla yatağa serilip uyuyorsunuz.
Mutsuzluğun kaynağı olan özgüven yetersizliği, değersizlik hissi ve işe yaramazlık duygu durumuna karşılık; sevmek, sevmek ve bir daha sonuna kadar çıkarsız sevmektir bu işin panzehiri.
Sevince bünyeye gelen perspektif güncellemesiyle dünya bambaşka bi yer olur. Dünyan "o" olur.
Her an hatta geleceğinin iyiliğini düşünür, mutlu olmasından başka bir şey istemez olursun ya. Heh işte bu ruh hali depresyonu uçak moduna alır. Kortizolle serotonin mücadeleye bile girişmez, o derece.
Bize verilen sevme yetisinin sınır tanımaması sebepsiz midir?
Yoo dostum yo. Bi sev hele sen. Canından can olsun da gör bi.
Neticede yine bir amaca bağlamak gerekir hayatı. Öyle ya da böyle. Güzel sevin. *
