Barış Tuna'nın romanında, sadece evli erkeklerle birlikte olan Meral karakteri yüzüne kezzap döküp intihar etmeden önce Hürriyet gazetesine kendi ölüm ilanlarını veriyordu. Ama ilanları birlikte olduğu evli adamların isimleriyle vererek hepsini ifşa ediyordu. enteresan bir ölüm şekli gibi geldi bana.
Sevdiğin insanlarla mutlu ve huzur dolu hatrı sayılır bir ömür geçirdikten sonra hiç ağır hastalıklar ile mücadele etmeden, yanmadan ya da boğulmadan, uyurken sessiz sedasız ruhun bedenden ayrılması. Ve ayrılmadan önce duyulan son seslerin torunlara ait cıvıl cıvıl kahkahalar olması.
