cok yüksek bir yerden atlayarak ölmek havada süzülmek,korkmak birazdan cok büyük bir aciyla bütün acilarin bitecegini bilmek ya da bir tankin paletleri altinda elinde molotof yasasin devrim diye bagirirken kemiklerinin kirilma sesini duyarak ölmekde olabilir.bilmiyorum niye aksam aksam böyle baslik acildi ki, ne güzel yasiyoruz.cikin gezin,gezdirin ama (bkz: her canli ölümü tadacaktir).
çocuklarını torunlarını ve eşini başında topladığın yatağından,günahsız hayatının film şeridine ve sevdiklerinin gözyaşlarına son bir kez bakarak ve gülümseyerek ölmek en güzel ölümdür
ölümlerden ölüm beğen dünyasında yaşadığımız için aklımı sık sık meşgul eden ölüm şeklidir.
hoş, kişiden kişiye de değişebilir. ama herkes kafasından kendine en rahat, en huzurlu ölümü biçer nedense. oysa kimimiz boğulacağız, kimimiz kazada öleceğiz; kimimiz de daha farklı ve kanlı şekillerde.
Bir akşam vakti ayakkabına giren taşı çıkarmaya çalışırken ,birinin elektrik çarpıyor sanıp tekme tokat dövmesiyle gerçekleşen ölüm.
(bkz: yurdum insanı)
ister uykuda, ister boğularak, ister yanarak olsun en güzel ölüm şekli bu dünyada hiç bitmemiş iş bırakmadan, kimseyi sana muhtaç bırakmadan, kimsenin sensiz perişan olmayacağı ama seni de unutmayacağı bir şekilde ölmektir.
insan ciğerlerine su girdiğinde bundan çok büyük bir haz alırmış, çok güzel bir duyguymuş. madem her canlı bir gün ölümü tadacak, iyi bir yol olabilir. **
