ailemin yanında ölmek isterdim. eğer ailem varlığımla yokluğumu bir tutmasaydı. evim, babam, annem, kardeşim... her an terk edecekmiş gibi konuşmasaydı. gece huzurlu uyumamı sağlayan ailem beni hep bir tedirginlikle yaşamaya mahkum etmeseydi.
bazen en sevdiğinden ayrı yaşamak zorunda kalırsın. çünkü anlatamadığı bazı korkular, insanın peşini hayatı boyunca bırakmaz. kişi bir yerde demirleyemez. çünkü rüzgarı korkularıdır ve en sevdiğinden bile ayırır onu. ailesiz kalır.
yaşamaya ikna edilebilir, ama her zaman en güzel ölüm şeklini hayal edecektir. en güzel ölüm şekli acılarının bittiğini önceden bildirendir. birdenbire değil, yavaşça gelendir. ölürken son kez ağlayabileceğin ölüm şeklidir. ama korkmadan.
uykuda ölmektir. uyku da ölmek olduğunda ölerek dünyaya dönmemiş olursunuz. rüyaya devam edersiniz. pislik bir insansanız kabus görürsünüz (kabir azabı).iyi biriyseniz mutlu mutlu rüyalar görürsünüz. ta ki tekrar dünyaya bebek olarak gelene kadar.
Kalbini kırdığın insanların "affettim artık seni" sözünü duyup ölmekten daha güzel bir yol var mıdır?
Varsa bilen söylesin vakit daralıyor gibin sanki.
Kazada ölmek orada o anda yere düştüğün an ölüp kalmak saniyelik acılarla dünyaya veda etmek. Bu kadar ani olması ayrıca diğer insanların size yaptıklarını düşündürür bence aylarca veya günlerce hasta olup ölmektense aniden ölmeyi tercih ederim.
