Modern dünyanın en büyük sıkıntısıdır,
iyi bir lise, iyi bir üniversite, iyi bir eş, iyi yaşam şartları derken bir bakarsın yaşın 35 olmuş. Sonra çocuklarım var onların geleceği için daha fazla çalışmalıyım dersiniz. Halbuki o pezevenk büyünce sizin yaptığınız birikimi hiç umursamadan harcayacaktır . Yani inşallah öyle yapar yapmazsa daha kötü. O da biriktireceğim diye çırpınırsa babasının yolunda demektir. Babadan oğlu berbat bir hayat akıp gider.
Kendimiz için yaşamayı öğrenmeliyiz, yoksa biz biriktirelim diye tırmalarken çocuklarımız, eşimiz mutsuz bir hayat yaşarlar, ilgisizlikten ötürü. Halbuki bize sorsanız onlar için tırmalıyoruzdur. Pehey! Hayat bu kadar kompleks işte.
