milliyetçi duyguları bir kenara bırakıp aklı selim davrandığımız zaman bu gerçeği görürüz.
öncelikle istiklal marşı'nı iki konudan ele almak lazım.
1-) sözleri ( mehmet akif'in enfes şiiri. sadece milli duygular açısından değil sanatsal açıdan da bence enfes)
2-) bestesi
sözlerine zaten diyecek bir şey yok, enfes bir şiir.
gelelim besteye. istiklal marşı'nın sözleri ne kadar güzelse bestesi de o kadar kötü. zaten bunu az buçuk müzikle ilgilenen herkes anlar.
peki bestesi neden kötü?
öncelikle prozodi yok. ilkokulda istiklal marşı'nı adam gibi söylemememizin sebebi bu. çünkü notlarla heceler birbirine uymuyor. diğer bir nokta bestenin inanılmaz bir şekilde ağır oluşu. zaten bir aralar bunu erkin koray da dile getirmişti. o kadar ağır bir beste ki marşı hakkıyla söyleyebilmek için şan dersi almak lazım. oysa bir milli marşı, o milletten herkesin müzik bilgisi olmamasına rağmen düzgün bir şekilde söyleyebilmesi gerek.
kazakistan milli marşıdır. türk milli marşının sözleri dünyada emsalsizdir o ayrı, her okuyuşta diken diken yapar tüyleri. fakat beste olarak kazak milli marşından daha güzelini duymadım.
beste olarak bizimki olmadığını eminim ama sözler olarak açık ara birinciyiz. beste olarak her ne kadar siyasi görüşüme ters düşse de (bkz: kızıl ordu marşı) alır gibi.
söz olarak istiklal marşı tabi ancak besteye gelirsek aynı şeyi söylememiz mümkün değil çünkü prozodi yok. onun için istiklal marşımızı bir kenara koyarsak alman ve italyan milli marşları etkileyicidir.
