1.
-
can bonomo'nun lobna allamii için yazdığı şiirdir...
Sen uyurken kardeşim
Bir anneye en yakın şeyi aradık ilk yardım kutularının kokusunda.
Biz meraklı gözlerimizle vakitsiz üzgünler.
Hasretle sürülen tentürdiyotlarla piyon.
Ve bir yara bandıyla iki yarayı birden kapatmak yokluklarda.
Sonra her yalnız biraz daha üşüştü o meydanlara.
Sana çapulcu dediler.
Bize başka.
Sevdaya dair her şey kurşun geçirmezdir kardeşim!
Sen de öylesin unutma...
Sonra karıncalar terk etti o dilekler astığımız ıhlamur ağaçlarını.
Kuşlar bayraklarını yarıya çektiler.
Paçavradan çadırlarla yarı yarıya örtük.
Ama bir o kadar da mümkün o tavansız evimizde.
Sen gittin ve televizyona küstü herkes.
Sokak köpekleri hepimize küstü üzüldük.
Sen uyurken kardeşim
Bir delikanlılar gördük ki fiyakalı.
Bir genç kızlar ki Alimallah.
Yağmurlar yağdı yağmurlar dindi.
Gözle göğün arasında bir yerlerde.
Sabah oldu akşam oldu sabah oldu uyumadık.
Aydınlığı aydınlık tutan devinim uykuya da direnmektir kardeşim...
Sen de uyanacaksın!
Sonra bulutlara abanan şimşeklerle aydınlandı yol.
Kol kola bağırırken o vazgeçemediğimiz şiirleri.
Özgürlük artık bir kirdi ve tiner koktu dövme duvar.
Sen uyudun ve
iki yeni film geldi Beyoğlu Sinemasına.
Meydanlar bir doldu bir boşaldı.
El ele tutuşan çocuklarımız kaldı güzel.
Bir de kara bulutların arasından göğe yükselen ezan.
Ablukada kapkara halatlarla adalet.
Kalabalıkların arasında kaybolan merhamet ve izan.
Gözle göğün arasında bir yerlerde.
Meydanları bir doldurdu bir boşalttı kardeşim.
Sen uyurken
Çok su şakası yaptılar bize.
Bir su ki ateşi yutmuş üstelik.
Kanadıkça kanadıkça bir inat.
Cebimizde limonlar ve çantalarımızda Anestol Pomat.
Sen uyurken
Bir yandık da bir söndük.
Uzaklaşıp uzaklaşıp
Ağaçlarımıza geri döndük kardeşim!
Sen uyudun ve bir ağıt yükseldi o pencerelerden.
Tavalardan tencerelerden.
Dağıt bizi dağıt bizi!
Gazla karışık bu ağıt bizi
Daha güzel anlatamazdı kardeşim.
işte böyle şimdi.
Hala burada sade.
iç cebimizde sevdiklerimizin telefon numaraları.
Göğsümüzde kan grubumuz ve içimizde bir umut.
Ağaçlarımıza yakın sokaklarda.
Seni bekliyoruz en güzel kardeşim.
Uyandığın gün.
O ağaçların gölgesinde yeniden.
Karıncalar ve kuşlarla.
Onlar kadar özgür.
Sokak köpekleriyle barışık.
Ve en temiz havasında istanbulun.
Bul bizi!
Gül bizi güzel kardeşim
