Doğum gününüze kadar her şey normalmiş ve çok mutluymuşsunuz gibi davranıp; doğum gününüzde arkadaşlarınızla ve ailenizle geçirdiğiniz harika bir günden sonra gece yarısından önce odanıza çekilip yüksek miktarda prozac, novalgin ve üstüne alkol içilerek yapılması gereken eylem. astımınız varsa kendi ilacınızı aldıktan sonra alkolü alın, daha öldürücü oluyor. Zamanlamayı çok iyi yapmanız lazım, en yakınınıza çok uzun bir mektup yazın ve içinizden geldiğini söyleyin, doğum günü bitip herkes eve döndüğünde gece yarısından önce açmamasını sıkıca tembihleyin. Eve gittiğinizde kesin kararınızı uygulamanız gerek, yoksa kurtarılırsınız. Mektubu alan kişi de onu açtığında panik yapacaktır, onu rahatlatıcı şeyler yazın, üzülmemesini, herkesin bir gün öleceğini ve herkesin unutulduğunu falan yazın. Sonra da bacaklarınız hafiften uyuşurken soğumaya başlayabilirsiniz...
Şaka be şaka, etmeyin intihar falan, düşünmesenize böyle şeyler. Bu da saçma sapan bi senaryo, ciddiye almayın sakın. Bakın yaz gelmiş ne güzel, yaşasanıza, kim engel oluyor?
tuvalette kafanızı klozete sokun 1,5 dakika bekleyin daha sonra kafanızı çıkartın ve 1 litre yumoşu kafanıza dikin. (bkz: mayhoş)bir ölüm olacaktır, ekşi ve güzel bir ölüm şekli.
Kimsenin ölümü, Çinli şair Li Po'nunki kadar güzel olamaz. Li Po sandaldaydı, yeterince içmişti. Hava açıktı. Günaçığı değil de, ayaçığı bir gece. Li Po, ayın sudaki görüntüsünü bütünüyle kucaklamak istedi. Bunun için suya sarktı. Kollarını gepgeniş açarak daha da sarktı.
