yaşayarak intihar etmek. yani yaşayan bir ölüsünüzdür, hayatın sizin için bir anlamı kalmamıştır, ama arkada bırakmamanız gereken kişiler için yaşarsınız ve hayatınızın geri kalanını onlara adarsınız. en onurlu intihar şeklidir kanımca.
serseri mayınlardaki şeker hastası babaannenin en güzel kıyafetlerini giyip, saçı-makyajı tam bir şekilde yatağına oturup pasta, tatlı ne var ne yoksa yiyip mutluluk içinde ölmesi.
zayıf karakteli, meydan okumayı, mücadele etmeyi ve sonuna kadar direnmeyi bilmeyen insanların tercih ettiği ölüm şekli ya da şekilleridir. güzel olup olmadığını ise ölmeden tatmak imkansızdır, bilinmeyendir. cevabı öldükten sonra alırsınız ama tecrübelerinizi başkaları ile paylaşma şansınız da olmaz. bir de hayatın anlamını tek bir şeyde arayanlarda bu tarz bunalımlar daha çok görülür.
örneğin: sevgilim beni sevmiyor, aldattı, hadi öleyim.. param yok hadi öleyim bari... işim yok öleyim bari.. yalnızım öleyim bari... işte bukadar hayata sığ bakanların tercihidir ölmek... korkaklardır.
herşeye rağmen, yaşama sarılanlar ise, mücadele edip, yılmayanlar ise en güçlü ve cesur olanlardır.
Kimsenin ölümü, Çinli şair Li Po'nunki kadar güzel olamaz. Li Po sandaldaydı, yeterince içmişti. Hava açıktı. Günaçığı değil de, ayaçığı bir gece. Li Po, ayın sudaki görüntüsünü bütünüyle kucaklamak istedi. Bunun için suya sarktı. Kollarını gepgeniş açarak daha da sarktı.
tuvalette kafanızı klozete sokun 1,5 dakika bekleyin daha sonra kafanızı çıkartın ve 1 litre yumoşu kafanıza dikin. (bkz: mayhoş)bir ölüm olacaktır, ekşi ve güzel bir ölüm şekli.