sadece hatırlanmaktır. bir yerlerde birilerinin seni hatırladığını, doğumgünün olduğu için değil, sadece var olduğun için seni hatırladığını bilmektir. bir telefon, kısacık bir mesaj ya da yanındaysa içten bir sarılmayla iyi ki varsın dendiğini duymaktır. hayat çok garip gerçekten. daha dün teoman'ın daha 17'sini söylerken, şimdi o günün üzerinden tam altı yılın geçtiğini, herşeyin, herkesin değiştiğini, olumlu ya da olumsuz bir sürü şeyin eklendiğini görürken, yine de herşeye rağmen tek iki elin parmaklarını dahi geçmeyecek kadar kişi tarafından bile olsa hatırlandığı için sevinmek, değişmeyen tek şey galiba.
