Gözlerine bakarken umrunda değil mevsimler
Gülüşün hep deniz kenarı bana
Sen bir adım attığında göreceksin
Elinde balonlarla bekleyen o adam benim
Aldığım en derin nefessin sen
Dudaklarının dudaklarımdaki işgali hala yüreğimde
Nefes alıyorum ama hala bulamadım seni
'ben sana yanarken...şimdi sen kimbilir nerede
üşüyorsun'
24 yılın ardından kendi girdabımda boğulmaktan kurtarıldığımı hissettiren sen,
bir yaz günü kalbimden damarlarıma ve
damarlarımdan zerrelerime kadar gönderildin.
ta ki her bir zerrem seninle yaşamayı ve ölmeyi tadabilsin diye.
seni sevmeyi düşündükçe ölmeyi diliyorum tanrıdan her seferinde başka bir isyan çıkartıyor kalbim. elimde olsa kalbimi yerinden söker ayaklarımın altında çiğnerim ama elimde değil ne seni sevememek ne de kalbimi söküp çiğneyebilmek. yapabildiğim tek şey seni sevebilmek.
