bir yazarın benimle beraber iki yazarın en doğal isyanıdır.
yer: ankara, güvenpark..
günlerden bir gün..
benim için izmir'den gelmiş bir kız ve ben de orada onu uğurlama hazırlığındayım. arkadaşını bekliyoruz..
bilenler bilir güvenpark'ta ipini koparan it gelir, bir gülü sana 10 liraya kazıklamaya çalışır, çabalar...
konuşma üslubu mamak lisanı, sabah akşam yalın ayağı ile ortalıkta dolanan salak, gerizekalı bebeklerden birisi..
tutturdu illa ki: çay al diye..
"lan kardeşim siktir git istemiyorum çay falan!!"- içimden..
"hadi canım almayayım.."- kızın yanında ayıp olmasın havası..
kızla ikimiz anca ikna ettik, almadık çayını salağın. bunlar öyle böyle değiller hacı, bunlar çete olmuş. 2 lira için bıçak çeken orospu çocukları bunlar..
