en güzel insan öğretebilen insandır.
bu sözümü öğretmenlerle sınırlamayın. Çünkü öğretimden cok eğitim verirler.
(eleştirim onlara değil sistemedir)
herşeyden birşeyler öğrenip bunu aktarabilen insandır.en doğal gözlemlerde bile.
örneğin; dağa bakıp duruşundan ihtişamından etkilenen, bu etkiyi kendi içinde harmanlayıp, anlatabilen insandır.
bir böcekteki güzelliği görebilen insandır.
kendisi çok zor durumda olsa bile çevresinde ve dünya üzerinde bulunan herkesin iyi olmasını dileyen ve elinden geleni yapmaya çalışan genellikle kalbindeki güzelliğin yüzüne vurduğu görülen insanlardır , bu tip insanlara rastlamak gittikçe zorlaşmasına rağmen var olmaya devam eden ve edecek olan insanlardır.
buğdaydan öğütüle öğütüle un olmuş insanlardır.değirmen taşlarına kaç kere yüzleri çarpılmıştır.yara almıştır her yanı.istemezlerki bir başkasıda yaralansın. onlar için elinden geleni ardına koymayacak kadar yürek taşıyan insandır.kolay kolay içleri güzel olmaz insanların herbirinin kalbi iyilik için atmaz kimsenin, tam tersine..bu insanlar debdebeli bir yolda yürümüştür,yeri gelmiş kalbini çiğnemiş,yeri gelmiş kalbini çiğnetmiştir..
ya garibanlık geçirmiştir,ya da tırnaklarınla topragı sürerek bir kazanç saglamıştır.ilk önce kendi hayatlarının belli bir bölümünü feda etmişlerdir ki fedakarlığın ne demek olduğunu o zaman öğrenmişlerdir..
gözlerinin karasında okudum başından geçirdiklerinin kederini
saçlarının beyazlıgında gördüm yüreğinin aklığını
ey güzel insanlık gel nolur bırakma bizleri...
