igrenc bi durumdur. cocukken, sen ablasin_ abisin denilerek hep ornek olmak zorunda kalirsin. diger kardeslerin hep kucuk kalacakken sen cocuk yasta buyuk, olgun, akilli olmak zorunda kalirsin. anne babanin deneyimsizlikleri hep sana denk gelir, hatalar sende yasanir.
edit: ilk cocuklar anne babanin yasca erken donemlerine denk geldikleri icin digerlerine gore cogunlukla daha sagliklidirlar daha saglikli yumurta ve spermlerden olustuklari icin. ilk cocuklarin mental seviyeleri digerlerinden fazladir cogunlukla, bu da erken olgunlastiklari icin. o kadar olumsuzluga karsi bunlar da allahin nimeti olsa gerek.
ailenin en çok ezilen ferdidir.küçüklere örnek olması gerekir.ailenin büyükleri tarafından ebeveyn sorumlulukları yüklenir ama ebeveyn olmanın kolay ve eğlenceli yanları hep engellenir.yani ne büyüksün dür nede küçük...
en fazla sorumluluk yüklenen kişidir.
kardeşin yaramazlık yapar fırçayı sen yersin. noldu demeye kalmaz niye kardeşine iyi bakmadın derler.
sizden her zaman daha çok beklentileri olur.
hem kardeşini koruyacaksın hem başarılı olacaksın. zordur zordur ailenin en büyük çocuğu olmak.
başarıya zıplarkenden küçük kardeşinin üzerine basan şanslı olma durumudur. en fazla harçlığı o alır ,önce onun geleceği düşünülür,o nederse o olur ballının önde gidenidir.
yenik başlamaktır çoğu zaman istisnalar kaideye ne yapıyorsa yapsınlar. ilk çocuk, ebeveynlerinin diğer çocukta en yapmaması gereken şeyleri filtre etme görevini yerine getirir. her şeyin tortusu onda birikir.
ama galiba ben duygusalım yine. onu anlıyorum bu tortu mortu demelerimden. sağlık olsun. en önemlisi sağlık.
