Türk olmak en büyük onurumdur.Türk olmaktan utanan bir insanda batı hayranlığı vardır.Ama bu sözü söylemeden önce tarihine ve atalarına bakması gerekir.
malesef ki ülkemiz insanlarının bir çoğunda bulunan utançtır.
Ayrı ayrı durumlarından utanırlar mesela.
Önce Türk doğmaktan utanırlar.
Utanırlar ki Türk kültüründe hiçbir yeri olmayan şeyleri Arap kültürünü fars kültürünü uygulamaya çalışırlar.
kadını çarşafa sokarlar, haremlik selamlık diye ayırırlar, okutmazlar, okutsalar bile boşa okuturlar iş gücüne sokmazlar, soksalar bile üzerindeki baskıyı hiç kaldırmazlar.
daha düne kadar bile türk halk kültüründe olmayan birçok yapılanmayı, alışkanlığı din adına kabullenirler, halbuki peygamber soyu olarak gördükleri lakin O peygamber soyunu katleden Arap'a özenirler.
Bunun yanıdna Peygamber soyunun katline en büyük tepkiyi gösteren öz be öz türkleri aşağılarlar.
Müslüman doğmaktan utanmak.
Bu da benzer bir şey. Çünkü Türk doğmak anadolu'da türk halk kültüründe çoğunlukla müslüman doğmak da demektir. Türk halk kültürüne uymayan bir şey müslümanlığa da uymaz.
işte bütün bunlar günümüzün cemaatçi yobazlarında vardır.
Türklüklerinden ve Türk halk müslümanlığından utanırlar.
ama sorsan en büyük Türk, en büyük müslüman onlardır.
not: vatansız liboş, gomanist antin kuntin aşağılıklar başka patolojik vaka.
--bursa psikolog.com dan alıntı--
kişilik bozukluğu:
Kişinin içinde yaşadığı kültürün beklentilerinden belirgin olarak sapan, sürekli davranış ve iç yaşantı örüntüsü. Bu örüntü aşağıdaki alanlardan ikisinde (ya da daha fazlasında) kendini belli eder:
1. Biliş (yani kendini, başka insanları ve olayları algılama ve yorumlama yolları)
2. Duygulanım (Yani, duygusal tepkilerin görülme aralığı, yoğunluğu, değişkenliği ve uygunluğu)
3. Kişilerarası işlevsellik,
4. Dürtü kontrolü.
B. Bu sürekli örüntü esneklik göstermez ve çok çeşitli kişisel ve toplumsal durumları kapsar.
C. Bu sürekli örüntü, klinik açıdan belirgin bir sıkıntıya ya da toplumsal, mesleki alanlarda ya da diğer işlevsellik alanlarında bozulmaya yol açar.
D. Bu örüntü değişmez, uzun süredir vardır ve başlangıcı en azından ergenlik ya da genç erişkinlik dönemine uzanır.
--bursa psikolog.com dan alıntı--
yanlış yapan insandır. bir insanın mensubu olduğu ırktan utanması ya da bununla gurur duyması mantıksızdır. sırf ırkımdan ötürü biri beni hor görecekse sikerim öyle birini afedersin.
türk ve müslüman olduğuna sevineceği yerde üzülmeyi tercih eden insandır. bu tip fikirlerde iman eksikliği vardır. sadece bir elma ve mandalina ağacına bakıp incelese türk ve müslüman olduğuna sevinecek insandır.
yoksa fransız bir fahişenin oğlu yada kızı olmak mı daha iyi olacaktı? diye sorulur.
Dünyaya zevk ve sefa için geldiğini sanan , sınavının ne olduğunu unutan ve unutmasıyla birlikte ben niye müslüman doğdumki bak hristiyanlar ne rahat gibisinden düşüncelere kapılan ben ne ayağım nabıyorum bu dünyada diyen kullar topluluğu.
