Evet.. haklısınız. çığır açacak derecede mükemmel eserler yazmamıştır. velakin saray edebiyatı olan divan edebiyatını yıkıp, "toplum için sanat" 'ı benimsemiş ve bu anlayışın temsilcisi olmuştur. kimse siyasetten gram laf edemezken vatan yahut silistre 'yi yazmıştır. hürriyet kasidesi ile ayrı bir beğeni toplayan bu şairimiz aynı zaman da intibah romanı ile ilk edebi romanımıza imza atmıştır. Atatürk'ün "münasır devletler düzeyi" kavramının paralelinde yol almıştır. sanatını halkı aydınlatmak için kullanmıştır. bu yüzden de ona bir diğer deyişle vatan şairi denilmiştir.
"Felek her türlü esbâb-ı cefasın toplasın gelsin
Dönersem kahbeyim millet yolunda bir azîmetten"
bütün dönemleri kastediyorsak eğer tabi ki de "mehemmed fuzuli"dir.
necip fazıl diyecek kadar edebiyattan anlayan kişilerin "fuzuli"yi sadece edebi bir terim olarak görmesi şaşırtmamıştır.
attila ilhan, cemal süreya, ahmet haşim bunlar gerçekten önemli şairlerdir. **
ancak ve ancak hiçbiri fuzuli'nin anlam, görüntü ve sesin harika işlendiği o şiirleri kadar mükemmel değildir, olamaz.
2. sıraya ise kendimce yunus emre'yi koyarım.
bu kadar yalın bir dille belki fuzuli kadar derin anlamlar taşıyan şiirler yazmıştır. ilk okunuşta hepsi "bu ne lan bunu bende yazarım ehe" tepkisine maruz kalsa da sonrasında "vay anasını onu mu demek istemiş" tepkisine dönüşür.
edit: attila ilhan'a "atilla ilhan" yazanların ve cemal süreya'ya "cemal süreyya" yazanların amk.
