sevdiğin birini gerçek anlamda kaybetme korkusu, ki bu bence en ağır olanıdır. özellikle aile söz konusu ise oldukça zordur. onun haricinde birçok duygu sayabilirim ama sanırım bir de pişmanlık var. geçmişe dair geri dönülmez hatalar yaptığın zaman çok daha fazla can yakabiliyor olması da cabası.
zira bu iki duygu da ruhen duygu sahibini zedelerken, madden çevreye zarar verir.
bir çok insanlık suçunun altında bu iki duygunun dürtüsel uzantıları yer alır.
her ne kadar aralarında kompakt bir bağlantı yoksada bu iki duygu haset, fesat, kin, ve diğer bütün kötü duyguların nihai halini oluşturur.
tanım olarak: ağır kelimesi saçma bir başlık açma stratejisinin ürünüdür. "en ağır iki duygu" ifadesinde yer alan ağır sözcüğü duygular açısından kategorize edilmeyecek bir kaotik anlam oluşturmasından dolayı başlık altında rezil ve korkak bir karmaşaya neden olur. nihayetinde bu ifade tanımlanamaz.
Sevgi / nefret. Nefret edersin ama içten içe de seversin bu da seni kahreder. Utanırsın nasıl böyle hissederim diye.
Pişmanlık / özlem ikilisine de katılıyorum.
biri kesinlikle özlem. digerinden emin degilim ama pismanlik olabilir.
agir denince tasimasi, dayanmasi zor olan duygular olmasi gerekiyor.
ask kesinlikle bunlardan biri degil. cünkü insani hafifletiyor.
