geçtiğimiz günlerde almanya'yı ziyaret eden recep tayyip, nicolas berrgruen enstitüsü'nün 'avrupa krizin ötesinde' temalı toplantısında konuşma yaptı. yaptığı bu konuşmada ülkesinde en az 3 çocuk yapılmasını istediğini aksi takdirde 2037 yılında almanya'nın bugünkü durumuna geleceğimizi belirtti...
şimdi birazcık kafası çalışan adam durur, düşünür ve sorgular;
- almanya nasıl bir ülkedir?
almanya dünya teknolojisine ve otomotiv sektörüne yön veren, avrupa birliği üyesi ülkelerinin en zenginlerinden ve dünyanın en büyük ekonomilerinden biridir...
alman halkı oldukça iyi şartlarda ve işlerde çalışarak son derece insani ve güzel, rahat bir hayat sürer, yurtdışına tatile de gider... ülke amele ihtiyacını ise türkiye ve bulgaristan gibi ülkelerden ithal ettiği işçilerle karşılar ki, bu işçilere kendi ülkelerinde en iyi işlerde, en iyi ücretlerle çalışsalar bile elde edemeyecekleri imkanlar sunar...
o zaman sormak lazım, almanya gibi olmanın neresi kötü sayın recep tayyip?
başbakandan sevindirici açıklama. almanya gibi olacaksak herkes birer çocuk yapsın gençler. adamdaki kafaya bak lan. almanya yı kötü örnek olarak veriyor. tayyip kalk içeri geç evladım yerine yat.
refah seviyemiz de almanya gibi olacaksa sadece devletin başındakiler ve yandaşlar dışında halk da kazanacaksa yapmamaya devam edilmeli ama nasıl olsa bu ütopik bir düşünce en iyisi ben susayım.
Sanayi de ve gelisimde Almanya'nin eline su dokemezken sadece bu konuda oraya benzetilmek ne tuhaf. Insanlar orada bilincli oldugu icin uremiyorlar. Bize bu yasam sartlarini saglayan ve uygun goren sevgili basbakanimiza sorarim; sen neyin kafasini yasiyorsun diye. Insanlar kendilerini gecindiremezken, hangi 3 cocuga baksin. Enflasyon oranlarina, virta zirta bakacagina ulkenin dogurganlik geriligine baksin bir zahmet. Iste gercek dunya bu, onun meydanlarda attigi zafer naralari degil maalesef. Kusura bakmasin ama 3 cocuk yapip onun ekmegine yağ suremem. Bizim Çin gibi olup, ABD emrinde calisan kopeklerden yapmaya calisiyor ama yemezler canim.
devasa nüfusa sahip ülkelerle rekabet etmeye çalışıyorsunuz ve nüfusunuz yetmiş milyon şaka gibi. bunun çalışan nüfusu en iyi ihtimalle 25 milyon kadardır. diğer ülkelerde ise bunun 5-10 katı kadar çalışan bir nüfus varsayılırsa hangi ülke rekabeti kazanır, yetmiş milyonla bu rekabeti kazanabilir miyiz?
attı ilerleyen yıllarda bu nüfusun yaşlandığını da öngörürsek hem çalışan nüfus azalacak hem de bakmanız gereken yaşlı nüfus artacak. hal böyle olunca bir ülke nasıl atılım yapabilir.
öyle olmayalım diye ertesi gün hapını bile reçeteyle satıp, tecavüze uğrayan kadına doğur biz bakarız der olduk. allah başımızdan eksik etmesin devletimizi.
dünyada meşhur bir geyiktir gidiyor; avrupa, amerika birleşik devletleri bitti. çin gibi hindistan gibi, türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerin dönemi geliyor!
yalan. külliyen yalan. yalansa madem avrupa'da ispanya, portekiz, yunanistan ne halde peki dediğinizi duyar gibiyim. polonya gibi, yunanistan gibi fakir ülkeleri kastetmiyorum ben. isveç'i, norveç'i, ingiltere'yi, almanya'yı kastediyorum. şu ekonomik durum ve şartlar içinde ingiltere'nin, almanya'nın, abd'nin çökeceğine inanmak çok saf olmakla açıklanabilir. bu adamların yaşam standrtları sürekli yükseliyor. daha iyi yaşıyorlar, mesai saatleri kanunlarla korunuyor, adamların en fakiri yurtdışına tatile çıkıyor. amerika'da bir mühendis yarım milyon dolara ev alabiliyor. çünkü adamın işini kaybetme korkusu sendeki bendeki gibi değil. adam şanslı sperm, bu bilinçle yetişiyor. ingiltere'de bir adam hayatını 30 yaşına kadar serseri gibi geçirip 30 yaşından sonra bir baltaya sap olabiliyor. bizde adama ballim derler. adamların zenginliklerinin esası da köle düzeni. zengin ülkeler bizi, biz bizden daha kötü durumdakileri taşeron olarak kullanıyoruz.
çin köle düzeni ve ucuz işçilikle büyüdü bu kadar. 1.5 milyar nüfusu vardı-1.2 milyar seviyesine düşmüş şimdilerde-, birden dünya devleri için cazibe merkezi oldu. maliyetler düştü, kar payları arttı ve çin süper güce dönüşecek inanışı başladı. bu esnada çin devlet politikası olarak her aileye tek çocuğa müsade etti. çincede amca, dayı, hala gibi kelimelerin kaybolduğunu, kullanılmadığını biliyor muydunuz? herkes tek çocuk çünkü. ama bugün görüyoruz ki çin hükümeti aileleri daha çok çocuk sahibi olmak için teşvik ediyor. çünkü onlar da biliyorlar, ucuz iş gücü oldukları müddetçe bu kadar kazanacak çin. çin'de işçilik ücretleri 90 dolar civarından nerelere geldi 10 senede merak eden açıp bakabilir. insanların alım gücü arttı, yuan değerlendi, enflasyon tetikte bekliyor. artık çin'den kaçıyor dünya devleri. şimdi vietnam, bangladeş cazibe merkezi. çinli de aptal değil, adamlar biliyorlar ucuz iş gücüyle büyüdüklerini, dönüyorlar yine eski düzene. muhtaçlar çünkü.
diğer taraftan bakmaya çalışayım; almanya vasıfsız iç gücünün çoğunu bulgaristan, türkiye, polonya gibi ülkelerden alıyor. buradan gelen insanları kendi vatandaşından ucuza çalıştırabiliyor. ucuza çalıştırdığı adam da mutlu zira eline memleketinde geçenden iyi para geçiyor, güzel yerlerde yaşıyor. kölelik yani yaptığımız. ağır işleri bize yaptırıyorlar. sonra amerika birleşik devletleri'nin dağıttığı green card'ların %80'inden fazlası lise mezunu insanlara gidiyor. bu admalar amerikalının benzinini pompalıyor, mc donold's'da hamburgerini veriyor, arabasını yıkıyor. green card'ların kalan kısmını büyük oranda master ve doktora seviyesinde insanlara veriliyor. adam ya kara cahil değil ama vasıfsız işçi alıyor, ya yüksek seviye eğitim almış insanları. tahsilli insanların durumu da farklı değil ayrıca. mesela adam professional engineer diye bir şey çıkarıyor, göçmenler yıllarca stajer mühendis konumunda çalışıyorlar. ne bildiğiniz, ne yaptığını önemli değil. adam seni ucuza çalışıtrıyor 5 sene. ucuz derken de kendi şartlarına göre ucuz elbette. büyük ülkeler öyle sömüroyorlar ki bizi aklım almıyor. kanada ülkesinde 400k kanada dolar yatırım yapan veya hesabında 300k dolar olan insanlara göçmenlik veriyor**. kim yapar bunu diyordum ama bunun kanada ekonomisinde bir paya sahip olduğunu öğrenerek şoke oldum. insanlar kaçıyorlar buralara.
türkiye'nin büyüdüğü hikayesi de benzer. inşaat sektöründe iş gücü olarak, amelilik yaparak büyüdük. işçilik ücretlerimiz yükseliyor. bunun sonunda tekstil gibi emek isteyen sektörlerde adam kaçak işçi getiriyor pakistan'dan, güngören'den bir apartman dairesine tıkıyor bu adamları. 300 dolara çalıştırıyor. adam mutlu, ülkesindekinden çok kazanıyor, en azından yaşama ihtimali var. devlet göz yumuyor ünkü maliyetler düşüyor, ihracat oluyor. sonra inşaat sektöründe yurtdışında çalışan firmalarımız bangladeş, vietnam, nepal gibi fakir ülkelerden vasıfsız iş gücü getirerek kullanıyor. adamlar 200-300 dolara bayılarak çalışıyorlar. eskiden filipinli kullanılırdı ama zamanla filipinli ücretleri yükseldi. 600-700 dolar altına çalışabilecek filipinli zor artık. staff kadrolarda ücretler 1200-1500 dolar seviyesine kadar yükseldi. yakın zamanda nepalli için de bangladeşli için de durum bu olacak. bizde de böyle oldu. inşaat sektöründe türk işçi ücretleri 90'larda 3 dolar/saat seviyesinden günümüzde 5-6 dolar/saat seviyesine geldi.
senin pis işlerini nepallinin, pakistanlının yapması aslında amerika'nın, almanya'nın yaptığı şey. fakat fark şu; adamlar bu düzende o kadar zenginleştiler ki çalışmayan vatdanşlarını çeşitli kanun ve uygulamalarla finanse edebiliyorlar. bunu bizim gibi ülkeler yapamaz. tayyip de bunu farkında olduğu için bunu söylüyor. çin de farkında bunun. ilerde nepal, vietnam, bangladeş de farkında olacak. bu tip ülkeler ucuz iş gücü oldukları, taşeronluk yaptıkları müddetçe ekonomik olarak var olabilecekler çünkü. ya da öngörülemeyen bir olay olacak ve düzen değişecek. savaş mı olur, fight club kurulur da kaos teorisi mi başarılı olur, uzaylılar mı saldırır bilmem.
alt metin şu aslında; biz geri kalmış ülke hakları, hepimiz köleyiz. modern köle diyelim ya da. belki daha iyi evlerde oturuyoruzdur. o kadar, fazlası değil.
Almanya'nın nesi varmış efendim? Bugün dünyanın ikinci hadi bilemedin üçüncü büyük ekonomisi. AB'yi resmen parmağında fır fır döndürüyor. ABD bile Almanya ile çatışmaktansa dümenine suyuna göre hareket ediyor. Her alanda gerek isim gerek marka olarak gerek bireysel gerek kurumsal başarıları ortada, herkes Almanya deyince saygıyla şöyle bir duraklıyor.
Keşke Almanya gibi olsak da ondan sonra genç nüfus yaşlı nüfus sıkıntısını düşünsek. Sen bugünkü genç nüfusa iş bulamıyorsun, yaşlı nüfusun tepe noktasına varmamış sosyal güvence sistemin çökmek üzere, orta gelir tuzağı denen nanenin içine tıkılıp kalmışsın, ar-ge yok, üretim yok, bilim yok, muhafazakarlık, dogmacılık, kadercilik, yağcılık almış başını yürümüş, senin tek derdin bu mu kaldı?
Almanya, çok zorlandı mı kapılarını açar, bin beş bin on bin Afrikalı, Türk, Ortadoğulu yabancıyı getirir iş verir çarkını yine döndürür. Senin daha şu anki nüfusunla dönmeyen ekonomini iki katı nüfusunla nasıl döndüreceksin?
Sen gelir dağılımındaki dengesizliği düzelt bak o zaman nasıl kalkınıyor bu ülke. Üç çocuğu da ancak o zaman düşünürüz.
şu an ki nüfus bile bizi elli yıl götürür. neden işsiz boş mantar gibi büyüyen bir kalabalık istiyoruz. kalabalık geri kalmış bir ülke olmaktansa yaşlı bir gelişmiş ülke olmayı yeğlerim. gerçi yaşlıda olsak gelişmiş olmayı beceremeyiz o ayrı bir şey.
Bir kıro olsa gerceklerden bu kadar uzak bir acıklama yapmaz diye yorumlanacak rte beyanı. Lan dünyadaki ekonomik bulanımlardan belki en az etkilenen ülkelerden biriydi almanya. 2008-2009da dünyadaki finansal krizde amerika bile afaladı ama alman ekonomisi o kadar kötü dönem yaşamadı son yıllarda diye hatırliyorum. Bunu kiraathanedeki dünya haberlerinde bihaber olan cahil sayılabilcek insanlar bile bilir. En azından tvde bi haberlere denk gelmiştir, ögrenmiştir.
