Zengin fakir ayırt etmeyen,
Ünlü normal insan ayırt etmeyen,
Uzun zaman sonra insanlara "adalet"li davranan birileri var. Sonunda.
Adalet duygusuna bu kadar hasret kalmışız, bu kadar susamışız adalete. Herkesin eşit olduğuna. insanların ölmesi falan umurumda değil. Bu dünya neleri atlattı.
Sporcusundan oyuncusuna,
bakanından devlet başkanına,
holding sahibinden fabrikatörlere,
Doktorundan mühendisine,
Herkesin eşit olduğu bir duruma bu kadar aç kalmışız ki "en azından adaletli bir virüsümüz var" cümlesini kurarken değil virüs bulaşacak korkusu, herkese bulaştığı için mutlu bile olabiliyorum.
virüsün kendisi adaletli olsa bile insanın adaletsizliği gene baskın çıkacaktır. ilk dalgada yakalanan yakalandı ama bundan sonrasında zenginin ne kendisi ne çocuğu toplu taşıma kullanmaz. zaten kullanmıyordur ama hepten uzak durur. bulaşma olasılığının oradan bir yüzde 50 kadarı gitti zaten. gene önlem olarak topluluk içerisine salmazlar bir süre. yüzde 20 de oradan gitti.
zenginin kendisine çocuğuna bulaşsın demiyorum elbette ama olasılığa vurursak sana bana yüzde 100 ihtimal varken onlara yüzde 30 ancak. çünkü bizim başka şansımız yok mecburen topluluğa karışıyoruz tüm gün.
