genelde ilkokulda parke ve askılık kenarlarına gizlenmek kaydıyla kendisini unutturan öğrencilerin, büyüdüklerinde tercih ettikleri otobüsün bir kısmı.
minibüslerin en güzel,en film sahnesi gibi olan yeridir.özellikle müzik dinlerken en arka cam kenarında oturuyorsanız şarkı da eğer slow ise kendinizi bir dram filminde gibi hissedebilirsiniz veya en azından benim böyle hissettiğim oluyor.
lise hayatında tam anlamıyla hayattır. ne varsa çevrede dönen, gelişen; dinamikleri yaşamın; buradan tanık olunur. iki farklı dünya gibidir; içerisi ve dışarısı o okul sırasının. yıllar geçer aradan; özlenen orada olmaktır yine o yıllara ait. can atılır bazen dönebilmek için. bir kaçış, bir kolay yol değil fakat. tüm maksat tadabilmek o masum geçmişi...
lisedeyken servisteki yerimdi. güzeldir, herkese sataşıp trollemeye müsaittir. moraliniz bozuksa kimse tarafından rahatsız edilmeden kulaklığınızı takıp yolu seyredebilirsiniz, melankolik şarkılar eşliğinde. iyidir kısacası en arka cam kenarı.
yazarların nicklerine bakarak kendince karakter onu geçtim yaş, tip tahmini yapmaya çalışan önyargılı yazar kardeşimiz. ayar vermeye çalışıp cool görünme çabası da cabası.
Dediklerimin hala arkasında olduğumu bilmesini istediğim yazar kişisi. Keşke fotoğraf çekerken yukarıda yazanları çekmeyi ihmal etmeseymiş. Maalesef yandaş medya hesabı sadece işine gelenleri sunuyor.
