arkanda ağlayan bir eş, bir dost, bir kardeş, bir aile bırakmadan yapılan her intihar acısızdır. bunlardan biri varsa kendini boğsan da , kendini assan da hepsi acıdır. ama insan bencil işte en acısız intiharı düşünüyor kendisi için. geride kalanların acısı oldukça her intihar acıdır.
yaşamaktır. saçma sapan şeylerle hızlandırmaya gerek yok. karşı taraf tahtalı köy tatil cenneti değil. içindeki tüm mücadele azmini ortaya koy ve devam et.
Sanıldığının aksine yanarak ölmek çok fazla acı vermiyormuş. Deri altındaki sinir uçları hemen yandığı için vücudun yandığı esnada insan çok acı çekmiyormuş.
Mesela memurluk.
Ya da herhangi bir şirkette silik bir tip olarak çalışmak.
Her gün aynı şeyler; her ay, hatta her yıl nerede ne yapacağın belli, düşünsene.
Ya da sana dayatılan hayatı yaşarken gık demeden bir ömür tüketmek.
Hayalet gibi ve/veya yeniliksiz, cesaretsiz yaşayanlar kendi hayatlarına kibrit çakıyor.
Hayat insana verilen bir ödüldür. intihar ise bu ödülü verene hakarettir. Memnun değilseniz sadece direksiyonu başka yöne çevirin. Ölüm için aceleye gerek yok. Her şeyi fazla ciddiye alıyorsanız, ciddi bir hata yapıyorsunuzdur. Hiçbir şeyi ciddiye almayın demiyorum, dengeyi bulun gerisi gelir.
