şuan gençlik yıllarını yaşayan kuşaktır efendim. o kadar boktan bir dönemde doğmuşuz ki lanet olsun dememek için zor tutuyorum kendimi. çocukluğumuzdan beri kıt kanat geçinen aileler ile büyüdük. lise yıllarımız zahmetli geçti. babası korkusundan sevdiğimiz kızlarla bile doğru düzgün konuşamadık sarılamadık. hep kaçak göçek yaşadık ilişkilerimizi. üniversitede çoğumuz hayal ettiği üniversiteye gidemedi. üniversiteye gitse de istediği bölüme gidemedi. istediği bölüme gitse de hayat koşulları ve maddi sıkıntılardan dolayı doğru düzgün okuyamadı. ülkenin hiç huzurlu bir dönemi olmadı. üniversiteyi bitiren askere gitti 2-3 tane şerefsiz tarafından şehit edildi. oradan kurtulan üniversite bitirmesine rağmen doğru düzgün bir iş bulamadı. hala da bulamıyor. ülkede bir çağdaşlaşma yok hala türbanı tartışıyoruz bilime hiç bir katkımız yok. etnik ve mezhepsel ayrılıklar kol geziyor. bizim piknik yaptığımız güzel yeşillikleri zenginler para için yakıyor yıkıyor. hiç bir şey yolunda gitmiyor bu ülkede. parası olan yine malı götürüyor parası olmayan ne yapsa boş. ya bu sistemin çarklarına girip onur ve şeref yoksunu olduğumuz halde zengin ve lüks bir hayat süreceğiz yada sistemin çarkında yer almayıp ağzımızla kuş tutsak bile iyi bir hayat süremeyeceğiz. iyiden vazgeçtim ortalama normal bir hayat sürsek bile yeter.
diyeceğim odur ki insan düşününce bunları yemin ederim gözleri doluyor. gençliğimiz, en güzel çağlarımız heba oldu gitti.
