son bi kaç haftadır dikkat çeken hadisedir. diyarbakır ve en son v.manisa maçlarında vuku bulan olaylarda emre hakem e fiziksel temasta bulunup itiyor, dürtüyor hatta avazı çıktığı kadar bağırıyor hakemin yüzüne, sonunda sarı veya kırmızı neyse bir kart görüyor. fakat tüm bu olup bitenleri eleştirmesi beklenen güzide gazetelerimizin güzide yazarlarınının kalemleri nedense emre yi eleştirecek kadar kudretli olamıyor, bir kaç hafif cümleyle geçiştiriliyor sadece o kadar. emre belözoğlu hakkında bir cemaatle ilişkisi olduğu yönünde bazı rivayetler dolaşıyordu, sahada bu kadar rahat ve pervasız olabilmesinin ardında bahsedilen cemaatin gücü olabilirmi diye bir soru zihinlere düşmüyor değil. zira bu cemaat medya dünyasında da ağırlığını hissettirebiliyor..
bir insan gidip ahırda duran öküzü eleştirir mi? eleştirmez neden çünkü öküzdür o, onun bir suçu yoktur yapabildikleri sınırlıdır, düşünme yetisi pek yoktur, sağı solu belli olmaz birden öfkelenip boynuzuna geçiriverir seni, işte o yüzden emre'yi de eleştirmiyorlar. bir insan 30 yaşından sonra da değişmez daha.
döver möver ondan korkulduğundandır... Baksana adamın eli ayağı durmuyor, asabiyet had sahvada... Ama böyle godiklere de asabiyet yakışmıyor, hala farkında değil...
galtasaray'dayken de böyleydi bu. o zaman da sevmezdim kendisini. hep itici gelmiştir bana. ama o zaman galatasaray'da oynarken şak şakçılık yapıp, yalayıp yutanlar şimdi eleştirmesi bu adamı. o zaman biraz mallığa, biraz gerizekalılığa giriyor bu durum. hatta biraz da sığırlığa girmiyor değil.
eleştirilse de bir işe yaramazdır. her zamanki huyu böyledir. böyle futbolcuların fenerbahçe de top oynaması fenerbahçe nin ayıbıdır. cezasını alır, kıçının üstüne oturur bir iki hafta. sonra yine devam eder her zamanki hareketlerine.
