türkiye de futbol endüstrisinde dönen para yaklaşık 1 milyar euro. yahu böyle dönen bir paranın kavgasını taraftar yapıyor. taraftarın düşüncesi "takımı namusuymuş şerefiymiş." hadi oradan! namus ve şeref kelimesi bu kadar ayaklar altına alınacak ve bir topun peşine takılacak kadar küçük bir değer değil. son dönemde bir emre kavgasıdır gidiyor. bu adam senelik 3.5 milyon euro alan bir adam. misal melo. herif yıllık 3-5 trilyon para alıyor. o parasını alırken ben niye onun kavgasını yapıcam arkadaş. bu onun ekmek kavgası. biz ekmek kavgası yaparken onlar geliyorlar bizim için ne yapıyorlar? gerçi onların aldığı paraya göre yaptıkları işe ekmek kavgası demek maden işçilerine, asgari ücretle çalışanlara büyük haksızlık olmakla beraber günah yani.
ey emre belözoğlu nu sevmeyenler! bre bu adam sizin namusunuza mı göz dikti! vatanını mı sattı! pkk cephesinde mi savaştı1 siz zor durumdayken bir çelme de o mu taktı! işinize mi engel oldu! sevdiğiniz kızı mı kaçırdı! futbol yüzünden düşmanlık beslemek, kimi zaman emre in zokora ya yaptığı hakaretin bin fazlasını ona yapmak, size hiçbir şey kaybettirmemiş bir adamı sevmemek sadece futbol için mi!
ey emre belözoğlu nu sevenler! yahu bu adam size sermaye mi veriyor iş kurarken! hoşlandığınız kızı mı ayarlıyor size! gidip cephede mi savaşıyor! kavga yaptığınızda adam mı toplayıp geliyor! yahu size hiçbir şey kazandırmamış bir adamı sevmek niye? sadece futbol için mi!
yaptığınız bu kavgayı biraz ülke için yapsaydınız ülke şimdiki durumundan daha iyi durumda olurdu efendiler.
öyle görünmekle beraber, pratikde durum biraz farklıdır;
emre yi günahıyla sevabıyla değerlendirenler ve emre yi günahı kadar sevmeyenler. hatta nefretlerinin baş köşesine aturtanlar. nefretle yaşayan insanın da sağlıklı olduğundan söz edilemez.
