adının karşısında sekizinci nesil yazıyor sözlüklerde
ne desen küfür gibi senden yana entryler bile
başlıklarım vardı benim
ben kimim ben nerdeyim
tam uludağdan banlanırken bıraktığın o ukte benim.
emre aydın tarzı şarkı yazabilmek için, öncelikle günlük olağan cümleleri homojen bir şekilde şarkının içine yerleştirmek gerekir. örn; "bak osbir çekmedim hala oturuyorum hikmet'le salonda senin için, hikmet için." gibi.
emre aydın için arkadaşlarıyla sinemaya gitmek bile, acıklı şarkılar yazmaya sebep olabilir aslında. ulan sevdiğin insanlarla film izlemeye gidiyorsun, herkes kahkahalar atıp, yerlere yatıyor işte. korku filmine kız arkadaşını getiren gavat, "bak bak şimdi oradan çıkacak" deyip bağırarak kahkahalar atıyor. evet oradan çıkacak, senin götüne girecekmiş gibi ne diye dillendiyorsun amınevladı. her neyse, arkadaşlar da böyledir işte. koskoca adam patlamış mısırı havaya atıp ağzıyla tutmaya çalışır, birisi baloncuk sesi çıkartıp "heöhehöe" şeklinde güler, biri telefonunun fenerini eline tutar oradan nah işareti yapar. millet eğleniyor, bizimkisi depresyona girmiş, halısahaya gittiği için şarkı yazıyor.
iyiyim ben, hep aynı şeyler işte
evlendim artık
hanımdan göt bela izin alıp, arkadaşlarla halısahaya gittim yine,
yalan çalımlar, çelimsiz şutlar...
sen kurtarırsın bu şutu,
sol ayağıma bak "fififfififi"
ve gülümse şimdi.
