behzat ç nin 2. sezondaki haline üzülen seyircinin serzenişleri ile dolu mektuptur.
sevgili emrah;
bu hayat bir gün güzel giderse beş gün kötü gider. sen şu an ortamında sevilen, konuşulan, saygı duyulan birisi olabilirsin ama bu hep böyle gidecek diye bir kaide yok. çevren bakar ki sende yavşak yavşak hareketler başladı, şöhreti taşıyamadın birer birer kaybedersin herkesi. emrah serbest sen de parayı buldun eyvallah saygımız sonsuz ama nedir şu dizinin hali güzel kardeşim...
yani bir ajax'dan bir hollanda futbolundan örnek al. onlar da yüzyıllardır işin içinde olan ingiliz baronlarına karşı sistemleriyle diklendi ve ayakta durdular. kendi öz kaynaklarını kullanarak, adam yetiştirerek ve yetiştirdikleri adamlara itinayla sahip çıkarak efsane oldular. kluivert'ler, kuyt'lar, ibrahimoviç'ler, sneijder'ler hep bu sistemle yetişti ve efsane oldular. ama sonra azıcık şımarıklıklarında o sistem bozulunca, gamayı da itinayla avuçladılar. işin sırrı budur zaten. tutan sistemi bozmayacaksın. güncelleyebilirsin ama maya aynı olacak. şimdi sen de aynı ajax gibi sistemi bozma yolundasın. yapma. bu para denen nanenin amatör ruhunu bozmasına izin verme.
kısaca sen de bu televizyon aleminin baronları arasında ancak mayasını tutturduğun sistemin devamını sağlayarak tutunabilirsin. başka türlü olmaz. şimdi lütfen kazandığın paraları unut, şöhreti de unut, amatör ruha dön ve şu diziye el ver. lütfen... bu kardeşinin fikri budur.
