severek takip ettiğimiz, inceden gördüğü esprileri kağıda kendi üslubuyla döken ve son zamanlarda dinlediği müzikleri karikatürleştirerek hikaye yapan kendi sektörünün abilerinden.
tübitak çizgi öyküleri ile tanıdığım, nisan 2011'de ankara kitap fuarında cihan ceylan, fırat budacı ve yılmaz aslantürk ile birlikte tanışma fırsatına sahip olduğum, biraz konuştuktan sonra ise ''aman tanrısı, bu adam düşündüğümden daha çılgınmış dostum'' tepkisini verdiğim karikatürist. yazı stiline ise ayrı bir hayranlık duyarım, ah o karakteristik kuyruklar yok mu?
bu haftaki uykusuz köşesindeki "brezilyanın meşhur heykeli japonayada olsaydı" temalı karikatürü altıma sıçmama sebep olan karikatürist. bildiğin 15 dakka boyunca güldüm ya la.
umut sarıkaya gibi inceden çok güzel gören abimiz. ilk başlarda biraz soğuk bakmıştım köşesine ama sonradan anladım kıymetini. fazla bilinmiyor da daha n'olsun. evlenmiş bir de hayırlı olsun diyoruz.
eğer algılarım beni yamultmuyorsa ambulans isimli grubun 'yangın var' şarkısının klibinde oynuyor ya da ona çok benzeyen bir zat.
bir saniye, yoksa ambulans less mi?!
son dönemde, sayfasının bir bölümünde çocuklara öyküler çizmeye başlayan başarılı karikatürist. yalnız kafama şu da takılmadı değil:
hacı, sen yan tarafta meme başı elbiseden fırlamış, kukulu mukulu tipler çiziyorken hangi çocuktan "ali"yi okumasını bekliyorsun? yine de düşünülmemişi düşünmüş, yapılmamışı yapmıştır.
çizdiği karakterler genellikle kendine benzeyen adam. uzun bir kafa, dümdüz, elmacık çıkıntısız bir yanak ve köşeli çene. penguende yazmayı bıraktı ben de penguenden soğudum. rüyalarını özledim.
her hafta köşesini yetiştirmeye çalıştığından dolayı hızlı çizip aceleye getiren ve okuyucuya 'çizgisi hiç estetik değil' dedirten karikatürist. istediği zaman da çok güzel çizimler yapan karikatürist. espri konusuna gelince hafta da en azından iki karikatürüne yarıla yarıla güldüğüm karikatüristtir.
