death'in 1995 çıkışlı symbolic albümünden süper bir şarkı.
Ashes and promises share a bond
Through the winds of change
Words are blown away
When visions that should be
Are tattooed in your mind
The power to let go
Is sometimes hard to find
The answer cannot be found
In the writing of others
Or the words of a trained mind
In a precious world of memories
We find ourselves confined
Claws so razor sharp
Ripping at the spirit
Promises a potential to hurt
Is anything real?
When forever is to be until
Deep inside, in the world of empty words...
No escaping from those haunting
empty words...
Do you ever feel it?
A craving that is so strong
To by thought rewind in order to find
Expectations that shined through the doubt
That soon would turn into the price
Of what a word will be worth
When tomorrow comes
To be and we are left
Standing on our own-
And seeing what is real...
The answer cannot be found
In the writing of others
Or the words of a trained mind
In a precious world of memories
We find ourselves confined
baterist öldüren şarkılar arasında yer alan bir death klasiği. ayrıca çalmaya kalkarken tapping/picking arası geçişlerde bir süre sonra ağlamaya başlar, chuck schuldiner ın nasıl bir gitarist olduğunu daha iyi kavrarsınız.
Bir Death klasiği olan, Chuck Schuldiner babamın da içindekileri bizzat en içten bu parçaya yansıtan baba şaheser Death parçası. Her zaman her yerde eğilirim Death için. Huzur için yat Chuck baba.
"Küller ve umutlar bir bağı paylaşır. Değişimin rüzgarları boyunca sözcükler uzaklara uçar. Görüntüler düşüncelerinde dövmelenmeliyken, güçlü yürümek bazen zoru aramaktır. Cevaplar bulunamadı başkalarının yazısında yada eğitilmiş bir aklın sözcükleri hafızalarımızın değerli dünyasında. Kendimizin hapsedildiğini buluruz, ustura gibi keskin pençeler ruhumuzu yırtar. Umutlar potansiyel bir inciniş, hiçbir şey gerçek değil midir? Sonsuza dek derinliklerde olurken, boş sözcüklerin dünyasında, bu saldırılardan kaçış yok. Boş sözcükler..."
dünyanın bir daha eşidini nah göreceği müzik dahisi chuck schuldiner'ın biz ölümlülere tokadı. karanlık girişi, tokat gibi çarpan sözleri ve sayısız riffiyle sonsuza kadar dinlenebilecek bir şaheserdir.
chuck'ın "...Or the words of a trained mind" demesinden sonra giren riff ile beni ağlamaklı yapmış müthiş bir death eseri. o nasıl bir şeydir, aklım almıyor. her dinlediğimde gerçekten de hisettiğim duyguları anlatamıyorum. bu şarkı dışında geriye kalan sözler bomboş hakikaten.
"no escaping from those haunting empty wooordssss!"
live l.a. performansı ile gönülleri fetheden bir death klasiği. chuck'ın hayatı derinden sorgulayıcı yaklaşımı liriklerde kendini oldukça hissettirmektedir.