kan bağışı için Kızılay'a gittim bugün. Her 6 ayda bir gitmeye çalışıyorum, bir faydam dokunsun diye. Doktor kontrolünün ardından makineye bağladılar. Karşımdaki koltuklarda da 2 erkek 2 kadın bağışçı kan veriyorlardı. Bir tanesine gözüm takıldı; yüzünün rengi değişmeye ve terlemeye başladı sonra da bayıldı. O bayılınca ben de aynı şekilde fenalaşıp bayıldım. *
Empati duygumun gelişmesi bana zarar vermeye başladı sanırım.
azı yarar çoğu zarar. bazı insanlara karşı 'egoist olma sanatı'nı* uygulamak gerekir ancak empati insanın kendi içinde bazı sorulara cevap bulmasını sağlasa da her şeyi zamana bırakmak en iyisidir. çünkü bir kimsenin gerçekten ne düşündüğünü kafasının içine girmeden bilemezsiniz, tahminler de geçmiş yaşantınıza, okuduklarınıza dayanır ve her zaman yanılma payı mevcuttur.
kolonoskopi veya rektal tuşe uygulanırken doktorun çektiği çiledir. zaten garip bir durumdasın, bir de hastacağızın çektiklerini düşünüp empati kurarsan paytak paytak ayrılırsın odadan. salla empatiyi, sok 1,5 metrelik kamerayı müslüman zavallıya!
kiminle empati kurmaya çalıştığınıza bağlı olarak değişir.
dağdaki ayıyla, komşudaki sabah şekeri dayıyla empati kurarsanız, zararın sınırlarını zorluyorsunuz demektir.
