düsünüyorum da bu hayatta hep duygusal anlayışlı biri olduğum için kaybettim kime yardımcı olsam ilk o bana ihanet etti acaba empati yoksunu olsam daha mı mutlu olurdum diye düşünmüyor değilim.
Insanlar empati yoksunluğunu birbirine ata ata bitiremeyip kendini ak kaşık zannediyor ya bitiyorum.
Her gün çoğuyla konuşuyorum. Hep insanları bu yönden eleştiriyorlar ama kendileri bencil bokun teki.
Daha bugün bi tanesiyle konuştum şu kız ailesini hiç dinlemiyor annesiyle arası çok kötü yoldan sapmış tarzı bi şey konuştu
Ulan dedim (orospu cocugu) sen de ananı dinlemezsin hiç sen de ailenle kötüsün sevgiliyse sen de yaptın.
Nedir yani olay bütün dünya senin gözünden baksın da sen kimsenin gozuyle bakma mı
E yok tamam haklısın ben de annemle kötüyüm de ama ne bileyim yani hık mık tarzı da bi cevap aldım.
Bir gün birini empati yapamadığı için suçlamaktansa yahu hiç kendimi onun yerine koyup düşünmemişim çok pişmanım diyenini görürsem samimiyetin varlığına inanacam.
